"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2023/238 E., 2024/146 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 2015 yılının Kasım ayında işe başladığını, deneme süresi olarak iki ay verildiğini, toplam üç ay sigortasız çalıştırıldığını, bu yüzden sigorta girişinin 05.02.2016 tarihinde yapıldığını, sorumlu personel sıfatıyla kesintisiz çalıştığını, son ücretinin brüt 3.688,22 TL, net 3.013,00 TL olduğunu, davalı işverenin yazılı bildirimde bulunmadan sözlü olarak davacıyı istifaya zorladığını, davacının istifa etmediğini, davalı işveren tarafından herhangi bir sebep gösterilmeden haksız şekilde iş sözleşmesinin feshedildiğini, 08.00-17.00 saatleri arasındaki çalışmasının bittikten sonra ertesi gün sabah 08.00'e kadar nöbetçi kaldığını, bunun dışında davalı işverene ait tarım arazilerinde ilaçlama ve sulama yaptığını, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal ... ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacı işçinin 05.02.2016 tarihinde çalışmaya başladığını, 3.013,00 TL net ücret ödendiğini, iş sözleşmesinin 26.01.2021 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 01.03.2022 tarihli ve 2021/140 Esas, 2022/153 Karar sayılı kararıyla; davacının 05.02.2016-26.01.2021 tarihleri arasında toplam 4 yıl, 11 ay, 22 gün süreyle davalıya ait işyerinde çalıştığı, kurum kayıtları ve ücret bordrolarına göre davacının son ücretinin 4.515,75 TL olduğu, sözleşmenin tazminat gerektirmeyecek şekilde feshedildiğinin ispatının işveren üzerinde olduğu ancak işveren tarafından bu hususun somut delillerle ispatlanamadığı, fesihten sonra davacıya kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi yapıldığı, buna göre davalının fesihte haklı olmadığı, çalışma koşullarına ve çalışma sürelerinin tespitine ilişkin olarak dosyaya yeterli yazılı delil sunulmadığı, ücret bordrolarında fazla çalışma tahakkuku bulunmadığı, tanık beyanlarına göre davacının haftalık ortalama 17,5 saat fazla çalışmasının olduğu, haftanın 7 günü ve tüm genel tatil günlerinde çalıştığı, davalının zamanaşımı def'i karşısında dava tarihinden geriye doğru 5 yıl öncesinin zamanaşımına uğradığı, mevcut delil durumuna göre davacının ödenmeyen fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili alacaklarının tespit edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesinin 08.06.2022 tarihli ve 2022/1815 Esas, 2022/1818 Karar sayılı kararıyla; İlk Derece Mahkemesi kararında usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 15.02.2023 tarihli ve 2022/12044 Esas, 2023/2355 Karar sayılı kararı ile; Mahkemece davacı tarafın beyan ettiği ücret gözetilmeksizin hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek yazılı şekilde karar verilmesinin maddi vakıayla bağlılık kuralına aykırı olduğu, fazla çalışma ücreti hesabının kendi içinde çelişkili olduğu gibi davacının yaptığı kabul edilen haftalık fiîli çalışmaya da uygun olmadığı haftalık çalışma düzeni ve günlük çalışma saatleri yönünden davacı asılın beyanları alınarak ve tanıklar yeniden dinlenerek davacının her hafta için yani haftalık bazda yaptığı fiîli çalışma belirlenip açık ve denetime elverişli şekilde fazla çalışma ücretinin hesaplatılması gerektiği, davacının hafta tatillerinde çalıştığının kabul edilmesi karşısında haftanın 6 günü üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanarak yapılan bu hesaplamaya yedinci gün için 7,5 saati aşan çalışma eklenerek sonuca gidilmesi gerekirken bu hususa dikkat edilmeden mükerrer tahsile sebebiyet verecek şekilde yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulmasının isabetsiz olduğu, hafta tatili ücreti ayrıca hesaplandığından aynı günler için ulusal ... ve genel tatil ücreti de hesaplanarak mükerrer hesaplamaya neden olunmasının hatalı olduğu gerekçeleriyle kararın Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; bozma kararı doğrultusunda yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacağının bulunmadığını, yıllık izin ücretinin hatalı hesaplandığını, fazla çalışma, ulusal ... ve genel tatil ücretlerinin hatalı hesaplandığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; fazla çalışma, ulusal ... ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 371 inci maddesi.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41, 44 ve 47 nci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
11.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.