"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
KARAR : İstinaf başvurusunun kabulü ile davanın kısmen kabulü
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 15. İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan ilk yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davacı vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin kaldırma kararı üzerine yeniden yargılama yapan İlk Derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 2015-2018 yılları arasında davalı işyerinde operatör olarak net 1.800,00 USD aylık ücretle çalıştığını, ücretinin değişen oranlarda bir kısmını elden aldığını, ayrıca yol, yemek ve barınma masraflarının da işveren tarafından karşılandığını, müvekkilinin ulusal bayram ve genel tatil ve 2 ayda iki hafta tatili günleri de dâhil olmak üzere 07.30 ila 18.00 saatleri arasında çalıştığını ve iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının 09.07.2015-23.06.2017 tarihleri arasında müvekkili Şirketin .../...’da bulunun işyerinde yurt dışı hizmet sözleşmesi ile operatör olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin iş bitimi nedeniyle sonra erdiğini, fesihle birlikte davacıya 2.472,81 USD kıdem tazminatı ve 300,00 USD yıllık izin ücretinin 15.08.2017 tarihinde ödendiğini, davacının ihbar tazminatına hak kazanmadığını, bakiye yıllık izin alacağının bulunmadığını, davacıyla yapılan ek sözleşmenin 7 nci maddesinde fazla çalışma ücretinin ücrete dâhil olduğunun kararlaştırıldığını ve davacıya yıllık 270 saati aşan çalışma yaptırılmadığını, davacının müvekkili Şirketten herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının iş sözlemesinin kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sonlandığı gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ıslah zamanaşımı kapsamında kalan kısımlarının hüküm altına alınmasının hukuka aykırı olduğunu, ayrıca davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının da bulunmadığını, davacının iş sözleşmesinin iş bitimi nedeniyle sonlanması nedeniyle davacının ihbar tazminatına hak kazanmadığını, diğer taraftan davacının 37 gün izin kullandığını, kullanmadığı bakiye 5 günlük iznin karşılığı ücretin ise 15.08.2017 tarihinde davacıya banka kanalıyla ödendiği ve davacının bakiye izin alacağının bulunmadığını ileri sürerek kararın kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının 09.07.2015-25.06.2017 tarihleri arasında olmak üzere davalı işyerinde toplam 1 yıl 11 ay 17 gün süreyle çalıştığı, taraflar arasında belirli süreli iş sözleşmesi yapılmasını gerektirir objektif şartların bulunmadığı, bilirkişi tarafından yapılan tespit ve hesaplamalarda dosya kapsamına ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığı ancak ulusal bayram ve genel tatil alacağı hakkında hüküm kurulurken gerekçe ile çelişildiği belirtilerek davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde belirttiği gerekçelere dayanarak Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taleplerin zamanaşımına uğrayıp uğramadığı, ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının ispatı ve hesaplanması ile karşılığının ödenip ödenmediği hususlarına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 326 ncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanun'un 24 ve 27 nci maddeleri.
3. 4857 sayılı İş Kanunu’nun (4857 sayılı Kanun) 120 nci maddesi atfıyla hâlen yürürlükte olan mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14 üncü maddesi, 4857 sayılı Kanun'un 32, 41, 44, 47, 53 vd. maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere ve özellikle temyiz nedenlerine göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.