"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/1488 E., 2024/1432 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda bozmaya uyan Bölge Adliye Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 12.12.2024 tarihli kararıyla hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Davalı vekili karar düzeltme mahiyetli dilekçesinde; husumet yokluğu nedeniyle davanın reddi gerektiğini, ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığını, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilemeyeceğini, davacının hakkını kötüye kullandığını, Mahkemenin eksik incelemeyle karar verdiğini, 07.07.2014 tarihinden sonra müvekkili Belediye ile Kentyol AŞ arasındaki sözleşmelerin muvazaalı olduğu yönünde bir mahkeme kararı veya Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı raporu bulunmadığını 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2. maddesinin dikkate alınmadığını, toplu iş sözleşmesi bulunan bir yerde muvazaadan söz edilemeyeceğini, muvazaa bulunup bulunmadığı konusunda yerinde inceleme yapılmadan karar verildiğini, yapılan işin asıl iş mi yardımcı iş mi olduğu konusunda bir tespit yapılmadığını, Belediye bünyesinde aynı işi yapan kadrolu işçi bulunmadığını, davacının ihale kapsamında Kentyol AŞ’de çalıştığını, ihale sözleşmelerinde davacının yapacağı işin kapsamının belirtildiğini, ihalelerin mevzuata uygun yapıldığını belirterek Daire kararının kaldırılmasını ve dilekçede belirtilen sebeplerden kararın bozulmasını talep etmiştir.
Davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 7/3 hükmü gereğince 12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.
6100 sayılı Kanun’da ise karar düzeltme kanun yolu düzenlemesine yer verilmediği anlaşılmaktadır.
Yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler kapsamında, Yargıtay kararlarına karşı tarafların karar düzeltme hakkı bulunmadığından davalı vekilinin karar düzeltme isteği niteliğini taşıyan başvurusunun reddi gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin karar düzeltme talepli dilekçesinin REDDİNE,
Peşin alınan karar düzeltme harcının talebi hâlinde ilgilisine iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,12.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.