"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Mahkemece bozmaya uyularak verilen karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Bankada en son bireysel krediler uzmanı olarak çalıştığını, iş yoğunluğu nedeniyle Mart/2014 ayına kadar günlük 2 saat, bu tarihten sonra ise günlük 1 saat fazla çalışma ile çalıştığını, yine her ay iki hafta sonu cumartesi ve pazar günleri verimlilik ve performans toplantısı, eğitim semineri gibi etkinlikler kapsamında gerek bulunduğu şubede gerekse şehir dışında çalıştırıldığını, ancak karşılığının ödenmediğini iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının 01.03.2004 tarihli iş sözleşmesine göre fazla çalışma ücretinin esas ücretinin içinde ödenmesinin kararlaştırıldığını, davacının ücret ve prim usulü ile çalıştığından ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamayacağını, bununla birlikte işçinin meslek içi eğitimde bilgi ve performansını arttırmak için katıldığı seminerlerde geçen sürelerin kanun ve uygulama gereği fazla çalışma olarak nitelendirilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacının fazla çalışmalarını karşılığının ödenmediği gerekçesi ile kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücret alacağının kabulüne, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ücret alacağının ise ispatlanamadığı gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Mahkemenin 11.03.2016 tarihli kararının süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairece, davalı tarafın Antalya Bölge Müdürlüğünde yapılan toplantı gün ve saatlerinin Banka Genel Müdürlüğünden sorularak gerekirse yeniden tanıkların bu hususta dinlenilmesi gerektiği, toplantıya katılım tarih ve saatleri ile davacının iddiasına göre gelen yazı cevabının tanık beyanları ile örtüşmesi hâlinde yeniden bilirkişi raporu aldırılarak fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacağının değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, gelen yazı cevapları ve dinlenen tanıkların birlikte değerlendirildiği, sunulan eğitim ve toplantılara ilişkin yazı cevapları da dikkate alınarak davacının hafta tatili ücreti ile fazla çalışma ücretinin hesaplandığı, davacının seminere gittiği haftalarda pazar günlerinde 7 saat çalışmasının olduğu, hafta tatiline hak kazandığı, cumartesi günlerinde ise yine seminerde olduğu, davacının yol sürelerinin de fazla çalışmaya dâhil olduğu, bu nedenle fazla çalışmaya hak kazandığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde:
a.Bilirkişi raporuna itiraz ettiğini ancak Mahkemece itirazının değerlendirilmediğini,
b.Fazla çalışma ücreti ve hafta tatili ücreti alacağının 30 gün üzerinden değil fiilî çalışılan 26 ya da 28 gün üzerinden hesaplanması gerektiğini,
c.Davalı taraf lehine hükmedilen vekâlet ücretine hatalı hükmedildiğini ileri sürmüştür.
2. Davalı vekili temyiz dilekçesinde:
a.Bilirkişi tarafından yapılan hesaplamaların hatalı olduğunu,
b.Dinlenen ve hükme esas alınan tanık beyanlarının husumetli tanık beyanları olduğunu,
c.Hafta tatili çalışmasının hem fazla çalışma hem de hafta tatili çalışma ücreti hesabında dikkate alındığını,
d.Çalışanların kişisel gelişimlerine yönelik meslekiçi eğitimlerin zorunlu olmadığını ve fazla çalışma olarak nitelendirilmesinin mümkün olmadığını,
e.Davacının prim usulü çalıştığını, fazla çalışma ücretinin %150 zamlı tutar üzerinden değil %50 zam nispetine göre hesaplama yapılması gerektiğini ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının hafta tatili ve fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
1. Temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davalı tarafın tüm, davacı tarafın aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davada reddedilen toplam miktara göre İlk Derece Mahkemesinin karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre davalı lehine 14.986,02 TL vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken 17.900,00 TL vekâlet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bu hususun gözetilmemesi bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muahkemeleri Kanunu'nun geçici 3/2 hükmü atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7 hükmü uyarınca Mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1. Davalı tarafın tüm, davacı tarafın diğer temyiz itirazlarının reddine,
2. Davacı tarafın Mahkeme kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının, hüküm fıkrasının (7) numaralı bendinde yer alan “17.900,00” ibaresinin çıkartılarak yerine “14.986,02” ibaresinin yazılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalı tarafa yükletilmesine,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
10.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.