"İçtihat Metni"
Mahkemesi : İZMİR 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza
Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa muhalefet suçundan sanık ...'ın 5846 sayılı Kanunun 81/4, TCK'nun 43, 62, 52/2-4, 53 ve 54. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 7.500 Lira adli para; 5846 sayılı Kanunun 81/4, TCK'nun 62, 52/2-4, 53 ve 54. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 5.000 Lira adli para; sanıklar ... ve ...'ın 5846 sayılı Kanunun 81/4, TCK'nun 43, 62, 52/2-4, 53 ve 54. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis ve 1.660 Lira adli para; 5846 sayılı Kanunun 81/4, TCK'nun 62, 52/2-4, 53 ve 54. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 1.000 Lira adli para; sanık ...'ün 5846 sayılı Kanunun 81/4, TCK'nun 43, 62, 52/2-4, 53 ve 54. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis ve 1.660 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluğuna ve müsadereye ilişkin İzmir 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesince verilen 26.09.2008 gün ve 164-310 sayılı hükümlerin sanık ..., sanıklar ..., Kenan ve ... müdafileri ile Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesince 14.05.2009 gün ve 1767-6608 sayı ile hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece 14.07.2009 gün ve 196-356 sayı ile; bozma nedenlerinden bir kısmına direnilerek, sanıkların mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar Siraç ve Kenan ile sanıklar ... ve ... müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2010 tarih, 34047 sayı ve "bozma" istekli tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilerek 31.05.2016 gün ve 101-289 sayı ile "İzmir 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesince verilen 14.07.2009 gün ve 196-356 sayılı direnme kararı, yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi yapılabilmesi amacıyla Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE" karar verilmiştir.
Yargıtay 7. Ceza Dairesince 18.01.2017 gün ve 18302-322 sayı ile; "İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'na 6572 sayılı Kanun'un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararlarına göre, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu" gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş,
Yargıtay 19. Ceza Dairesince ise 27.09.2017 gün ve 1802-7418 sayı ile; "02/12/2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK'nın 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya,
'Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez' cümleleri eklenmiş, aynı Kanun'un 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir, görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir" biçiminde geçici 10. maddenin eklenmesi üzerine, direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gelen dosyanın, anılan madde uyarınca kararına direnilen Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesinden sonra; her ne kadar Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından; temyiz inceleme görevinin Dairemize ait olduğu kabul edilerek görevsizlik kararı verilmiş ise de;
Dairemizce yapılan inceleme sonucunda; yerel mahkemece verilen kararın yeni hüküm niteliğinde olup olmadığının tartışmalı olduğu, bu husustaki takdirin Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından yapılmasının daha uygun olacağı..." gerekçesiyle dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 31.05.2016 gün ve 101-289 sayı ile yerel mahkemece kurulan son mahkûmiyet hükümlerinin direnme kararı niteliğinde olmayıp, önceki mahkûmiyet hükümlerinde yer almayan ve Özel Daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçelerle kurulmuş hükümler olması nedeniyle, yerel mahkemenin son uygulamasının direnme kararı olmayıp yeni hüküm niteliğinde olması karşısında, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilmiş olup,
Özel Dairesince temyiz incelemesi yapılması yerine, 27.09.2017 gün 1802-7418 sayı ile dosyanın sehven Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği anlaşılmakla,
Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere İNCELENMEKSİZİN YARGITAY 19. CEZA DAİRESİNE İADESİNE, 14.03.2018 tarihinde karar verildi.