"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki “işçilik alacağı” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İstanbul 8.İş Mahkemesi’nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 19.04.2013 gün ve 2011/220 E., 2013/375 K. sayılı karar davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 12.06.2014 gün ve 2013/13656 E,. 2014/16975 K. sayılı kararı ile;
“…Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davalı şirkete ait yurtdışı şantiyelerinde 20.11.1991-30.08.2004 tarihleri arasında müvekkilinin kaba inşaat formeni olarak çalıştığını, iş bitimi yurda gönderildiğini ve iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile izin alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, projedeki görevinin bitmesi sebebi ile iş sözleşmesinin sona erdiğini davacının belirli süreli sözleşmeler ile çalıştığını bunu bilerek çalışmaya başladığını tazminat talep hakkı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre , davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, kaba inşaat formeni olarak çalışan davacı aylık net ücretinin 1.200 usd olduğunu ileri sürmektedir. Davalı işveren davacının ücretinin saat başı 1.85 USD olduğunu savunmuştur. Dosyada mevcut ücret bordroları ve banka hesap ekstreleri davalı tarafın beyanını doğrulamaktadır. Yapılan emsal araştırmada Devrimci yapı iş sendikası 1.300-1.750 TL arası ücret alabileceğini belirtmiştir. Mahkemece davalı tarafın beyanları doğrultusunda saati 1.85 USD üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Ancak yapılan emsal ücret araştırması yetersizdir. Bu sebeple, araştırma genişletilerek, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek ünvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği sorulmalı, neticeye göre tüm deliller yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmelidir. Eksik araştırma ve incelemeyle salt davalı beyanları esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir…"
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava işçilik alacaklarının tahsili istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davacının toplam 6 yıl 1 ay 2 gün kıdemi olup en son 1,85 USD saat ücreti ile davalı şirketin yurt dışındaki şantiyelerinde kaba inşaat formeni olarak çalıştığı, işveren tarafından yemek ve yatacak yer temin edildiği, davacının işten kendisinin ayrıldığı ileri sürülmediği gibi haklı fesih iddiasında da bulunulmadığı, davacının iş sözleşmesinin iş bitimi nedeni ile işveren tarafından sona erdirildiği, buna göre davacıya kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesi gerektiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Özel Dairece yukarıda başlık kısmında açıklanan nedenlerle bozulmuştur.
Yerel mahkemece; aynı işyerinde aynı tarihlerde çalışan, daha önce dava açmış ve saat ücreti esası ile çalıştığı kabul edilerek yapılan değerlendirme sonunda verilmiş kararların Yargıtay'ın 9. ve 22. Hukuk Dairelerince onanmasından sonra alacağını almış olan işçi ile sonradan dava açan, aynı dönemde çalışan işçinin tazminat ve işçilik alacakları arasında ciddi orantısızlık ve farklılık olmasının da hukuka ve adalet duygusuna olan inancı, güveni zedeleyeceği belirtilerek mahkemenin önceki kararına dayanak yapılan gerekçelerle direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık davacının aylık ücret miktarının belirlenmesi için yapılan araştırmanın yeterli olup olmadığı buradan varılacak sonuca göre emsal ücret araştırması yapılmasının gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.