"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
1. Taraflar arasındaki “itirazın iptali” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Denizli 1. Sulh Hukuk Mahkemesince verilen davanın reddine ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesince yapılan inceleme sonunda bozulmuş, Mahkemece Özel Daire bozma kararına karşı direnilmiştir.
2. Direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
3. Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
4. 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile 6100 sayılı HMK'ya eklenen geçici 3. madde gereğince uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu (HUMK)'nun 429. maddesinde herhangi bir istisna getirilmeden, direnme kararının temyiz edilmesi hâlinde temyiz incelemesinin Hukuk Genel Kurulunca yapılacağı hüküm altına alınmıştır.
5. Bununla birlikte, 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 45. maddesi ile HMK'ya eklenen geçici 4. madde ile;
"(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay hukuk daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
(2) Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda bulunan dosyalar, kararına direnilen daireye gönderilir.
(3) Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda bulunan ve 30/1/1950 tarihli ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici 2 nci maddesi uyarınca ilgili daire tarafından incelenen dosyalar, kararına direnilen daireye yeniden gönderilmez.
(4) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir" yönünde düzenleme getirilmiştir.
6. Anılan düzenleme ile direnme kararlarının doğrudan Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesi uygulamasından vazgeçilerek, bunun yerine direnme kararlarının öncelikle kararına direnilen daire tarafından incelenmesi usulü benimsenmiştir. Bu surette Daire, direnme kararını yerinde gördüğü takdirde kendi kararını düzeltebilecek, aksi takdirde dosyayı Hukuk Genel Kuruluna gönderecektir.
7. Somut olaya gelince, yerel mahkemece verilen 19.01.2012 tarihli ve 2011/1475 E., 2012/50 K. sayılı davanın reddine ilişkin kararın, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 09.04.2012 tarihli ve 2012/5955 E., 2012/9369 K. sayılı kararı ile bozulması üzerine yerel mahkemece direnme kararı verildiği, direnme kararının davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay 3. Hukuk Dairesine gönderildiği, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 30.05.2014 tarihli ve 2014/10169 E., 2014/8636 K. sayılı kararıyla bozma kararına karşı, eski hükümde direnildiği gerekçesiyle dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Hukuk Genel Kuruluna gönderildiği anlaşılmıştır.
8. O hâlde, yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeler dikkate alınarak, yerel mahkemece verilen direnme kararının yerinde olup olmadığı ile ilgili bir karar verilmek üzere dosyanın bozma kararını veren Yargıtay 3. Hukuk Dairesine gönderilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yerel mahkemece verilen direnme kararının yerinde olup olmadığı ile ilgili bir karar verilmek üzere dosyanın bozma kararını veren YARGITAY 3. HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE, 06.07.2021 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.