"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki maddi tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İstanbul 3. İş Mahkemesinin 09.07.2020 tarihli ve 2020/142 Esas, 2020/147 Karar sayılı direnme kararının davalı vekilinin temyizi üzerine Hukuk Genel Kurulunun 01.12.2022 tarihli ve 2021/(21)10-318 Esas, 2022/1635 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu kararının maddi hatanın düzeltilmesi istemi nedeniyle incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiş olmakla Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen karar ve dosyadaki bütün belgeler okunduktan sonra gereği düşünüldü:
İstanbul 3. İş Mahkemesinin 05.11.2013 tarihli ve 2011/803 Esas, 2013/874 Karar sayılı kararı davanın kabulü ile 149.193,80 TL maddi tazminatın 05.12.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline ilişkin kararı; davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin 07.04.2014 tarihli ve 2014/501 Esas, 2014/7073 Karar sayılı kararı ile bozulmuş, bozma sonrası İstanbul 3. İş Mahkemesinin 23.02.2016 tarihli ve 2014/385 Esas, 2016/28 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile 14.681,08 TL maddi tazminatın 05.12.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilerek önceki hükümde direnilmiştir.
Mahkemece verilen 23.02.2016 tarihli direnme kararı taraf vekillerinin temyizi üzerine Hukuk Genel Kurulunun 14.11.2019 tarihli ve 2017/21-1187 Esas, 2019/1195 Karar sayılı kararı ile direnme kararının usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle bozulmuş, Mahkemece Hukuk Genel Kurulu kararına uyularak 09.07.2020 tarihli ve 2020/142 Esas, 2020/147 Karar sayılı kararı ile usuli yanlışlık düzeltilerek davanın kabulü ile 149.193,80 TL maddi tazminatın 05.12.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline dair hüküm kurulmak suretiyle yeniden direnme kararı verilmiştir.
Mahkeme tarafından verilen 09.07.2020 tarihli direnme kararı davalı vekilinin temyizi üzerine Hukuk Genel Kurulunun 01.12.2022 tarihli ve 2021/(21)10-318 Esas, 2022/1635 Karar sayılı kararı ile; temyiz incelemesinden geçerek kesinleşen İstanbul 4. İş Mahkemesinin 2009/308 Esas, 2010/421 Karar sayılı kararıyla davacının karşılanmayan maddi zararının 14.781,08 TL olarak tespit edilmesi karşısında davalı işveren lehine oluşan usuli kazanılmış hak göz ardı edilerek 149.193,80 TL maddi tazminatın hüküm altına alınmasının hatalı olup 14.781,08 TL maddi zarardan 100,00 TL’nin İstanbul 4. İş Mahkemesinin 2009/308 Esas, 2010/421 Karar sayılı kararı ile hüküm altına alınması nedeniyle davacı lehine hükmolunabilecek maddi tazminat miktarının 14.681,08 TL olduğu, bu nedenle Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken önceki hükümde direnilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Davacı vekilinin maddi hata düzeltimi dilekçesi ile incelemesini talep ettiği kararla ilgili olarak Hukuk Genel Kurulunca iddia, savunma, dosyadaki delillerin ve özellikle maddi hatanın düzeltilmesi istemli dilekçede belirtilen hususların incelenip tartışıldığı, maddi hata olduğu ileri sürülen hususun hukuki nitelendirmeye ilişkin olduğu gözetildiğinde kararda maddi hata bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Hâl böyle olunca davacı vekilinin talebinin reddine karar verilmelidir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin maddi hata düzeltim talebinin REDDİNE,
İstek hâlinde karar düzeltme harcının yatırana geri verilmesine,
Karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.