"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/88 E., 2023/230 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Müştekinin 16.06.2016 tarihli celsede, kamu davasına katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında, müşteki vekilinin hükmü temyiz etmeye hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği sanığın hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziosmanpaşa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2016 tarihli ve 2015/401 Esas, 2016/461 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 17.01.2022 tarihli ve 2020/28891 Esas, 2022/2654 Karar sayılı ilâmı ile, sanığın eyleminin bir bütün halinde kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması, nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma ilâmı üzerine Gaziosmanpaşa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.04.2023 tarihli ve 2022/88 Esas, 2023/230 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 3-a, 62/1, 53/1-3, 58/6-7. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, eksik inceleme ile karar verildiğine, mahkumiyet için yeterli delil bulunmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanık ile müştekinin resmi nikahlı evli oldukları, olay günü sokakta karşılaştıklarında aralarında çıkan tartışma esnasında sanığın müştekiye yönelik "seni öldürmeyeceğim mi sandın, seni öldüreceğim!" şeklinde sözlerle tehdit edip yumrukla bir kaç kez vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladığı anlaşılan olayda,
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, müşteki hakkında düzenlenen adli tıp raporunun yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, dosya kapsamında eksik incelemenin bulunmadığı, müştekinin aşamalardaki beyanlarını doğrulayan adli tıp raporunun içeriğine göre sanığın üzerine atılı suçun sübuta erdiğinin kabulü ile mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Müşteki Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Müştekinin 16.06.2016 tarihli celsede, kamu davasına katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında, hükmü temyiz etmeye hak ve yetkisi bulunmayan müşteki vekilinin temyiz isteminin, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereği ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun'un 317. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanığın Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziosmanpaşa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.04.2023 tarihli ve 2022/88 Esas, 2023/230 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.06.2024 tarihinde karar verildi.