"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/328 E., 2023/71 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onanma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya 18. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.12.2014 tarihli ve 2014/220 Esas, 2014/298 Karar sayılı kararının katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 10.03.2021 tarihli ve 2017/23179 Esas, 2021/8712 Karar sayılı ilâmı ile, kovuşturma aşamasında ifadelerinin alındığı tarihte 15 yaşını tamamlamamış olan katılanlara kayyım tayininin sağlanması ve kayyımın duruşmaya davet edilerek şikâyet ve katılma konusundaki beyanının alınmasından sonra bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma ilâmı üzerine Konya 18. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.03.2023 tarihli ve 2021/328 Esas, 2023/71 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdurlar ... ve Zafer'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 3-a, 62/1, 53/1-3, 58/6-7. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası (iki kez) ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hükmolunan cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi özetle, atılı suçları işlemediğine, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 3-a. maddelerinde öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık asli, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, 5237 sayılı Kanun'un 67/2-d maddesinde yer alan ve zamanaşımını kesen sebep olan ilk mahkumiyet kararının verildiği, 30.12.2014 tarihi ile ikinci mahkumiyet mahkumiyet kararının verildiği 01.03.2023 tarihi arasında, 5237 sayılı Kanun'un 66. ve 67. maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya 18. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.03.2023 tarihli ve 2021/328 Esas, 2023/71 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının ayrı ayrı, 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.06.2024 tarihinde karar verildi.