"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1261 E., 2023/641 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Van 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.04.2023 tarihli ve 2022/483 Esas, 2023/131 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında mağdura yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-d, 35/2, 29/1, 62/1 ve 53/1-2-3 maddeleri uyarınca 11 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.07.2023 tarihli ve 2023/1261 Esas, 2023/641 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan kurum vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 28/1-a ve 303/1-h maddeleri uyarınca vekalet ücreti yönünden düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Kurum vekilinin temyiz istemi, haksız tahrik ve takdiri indirim maddeleri uygulanmadan üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, eksik incelemenin bulunmadığı, sanığın hedef aldığı vücut bölgeleri, mağdur hakkında düzenlenen raporlara göre yaraların yerleri ve nitelikleri, kullanılan aletin elverişliliği, sanığın fiilden sonraki davranışları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu, bu itibarla suç vasfının nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin belirlenememesi nedeniyle asgari düzeyde uygulanan haksız tahrik indiriminde ve mahkemece yasal, yeterli ve yerinde gerekçeyle takdiri indirim maddesinin uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Olay tarihinden önce resmi nikahlı eş olan sanık ile mağdur arasında şiddetli geçimsizlik bulunduğu, suç tarihinde taraflar arasında ortak ikametlerindeyken tartışma çıktığı, tartışma sesleri üzerine önce evlerine mağdurun görümcesi ...'nin geldiği, mağdur ve sanığı tartışmamaları yönünde uyardığı, daha sonra eve sanığın annesi ... ve babası ...'ın geldiği, sanık ile annesi ...'un evin koridorunda konuşmaya başladıkları, sanığın ...'a "yeter artık yapamıyorum, boşanmak istiyorum, ya boşanacağım ya da eşimi öldüreceğim" dediği, sonrasında ..., ... ve evin dışında bekleyen sanığın kardeşi ...'ın oradan ayrıldıkları, sanığın mağdura hitaben "ya evden git ya da seni öldüreceğim" demesi üzerine mağdurun oğlunun odasında eşyalarını toplamaya başladığı, sanığın ise o esnada mutfağa gidip aldığı bıçakla mağdurun bulunduğu odaya gelerek arkasına geçtiği, mağdurun ayağa kalkarak yüzünü döndüğü sanığın öldürmeye elverişli bıçakla vurduğu darbeler neticesinde mağdurun karnından, karnının sol yan tarafından ve iki kolundan basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, hayati tehlikeye neden olacak ve duyu veya organlarından birinin zayıflaması veya işlevinin sürekli yitirilmesi niteliğinde olmayacak şekilde yaralandığı olayda;
3. Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Van Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 02.01.2023 ve 02.03.2023 tarihli raporlarına göre sonuç olarak kişide meydana gelen yaralanmaların hayati tehlike oluşturduğu ancak mağdurun duyu veya organlarından birinin zayıflaması veya işlevinin sürekli yitirilmesi niteliğinde olmadığı anlaşılmakla, teşebbüs nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 35/2. maddesi uyarınca makul oranda bir ceza belirlenmesi yerine yazılı şekilde üst hadde yakın 19 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (3) numaralı paragrafında açıklanan nedenle katılan kurum vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden, Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.07.2023 tarihli ve 2023/1261 Esas, 2023/641 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Van 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.03.2025 tarihinde karar verildi.