"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/19 E., 2023/422 K.
SUÇ : Tasarlayarak öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında Yargıtay bozması üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.12.2021 tarihli ve 2021/352 Esas, 2021/483 Karar sayılı (Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 06.04.2021 tarihli ve 2020/1717 Esas, 2021/6085 Karar sayılı bozma ilamı üzerine verdiği) kararı ile sanık hakkında eşi ...'a yönelik tasarlayarak kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmünün Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 05.12.2022 tarihli ve 2022/5803 Esas, 2022/9598 Karar sayılı ilamı ile özetle "...'a yönelik kasten öldürmeye
teşebbüs suçunun icra hareketlerine başlanmadığı, sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmesi" gerektiği belirtilerek bozulmasına,
2.İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.07.2023 tarihli ve 2023/19 Esas, 2023/422 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında üzerine atılı eşe karşı tasarlayarak kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi gereği beraat kararı verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçun sabit olduğuna, mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği gerekçesi ile uygulanan haksız tahrik hükümlerinde ve indirim oranında isabetsizlik görülmediği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmadığı anlaşıldığından ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.07.2023 tarihli ve 2023/19 Esas, 2023/422 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.07.2024 tarihinde karar verildi.