"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/814 E., 2023/1647 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesinin 2. Ceza Dairesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2023/814 Esas ve 2023/1647 Karar sayılı kararı incelendiğinde, sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik incelemenin dosya üzerinden yapılarak esastan red ve bozma kararları üzerine dosyanın tefrik kararıyla kısmen Yargıtay'a gönderildiği, İlk Derece Mahkemesince bozma üzerine verilen kararın istinaf edilmeksizin kesinleştiği, tefrik kararı verilmeksizin Bölge Adliye Mahkemesi tarafından duruşma açılarak inceleme yapılması gerektiği tespit edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Şanlıurfa 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.12.2020 tarihli ve 2019/323 Esas, 2020/402 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 62/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrüre karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2023/814 Esas ve 2023/1647 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılanlar vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; meşru savunmanın varlığına, suç vasfına, haksız tahrikin varlığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Maktuller ... ve ... kardeş; sanık ...'ın ise maktul ...'in oğlu olduğu, olay günü maktulden silah almak üzere babası ile olay yerine giden sanığın araçtan indiği, bu sırada maktul ...'nın da dükkanın iç kısmında giriş kapısının önünde bulunduğu ve maktul ...'in arkasından sanık ...'ın da şoför mahallinden kapıyı açıp ineceği sırada maktul ...'nın sanığı işaret ederek gelmemesini istediği, bunun üzerine sanık ...'ın araçtan av tüfeği alarak ateş ettiği, tam bu sırada maktul ...'nın da dükkanın giriş kapısının iç kısmında bulunan av tüfeğini eline aldığı, sanığın ateşi sonucu yaralanan maktulün rastgele iki el ateş ettiği, akabinde sanık ...'ın maktul ...'nın yanına gelerek bitişik veya bitişiğe yakın mesafeden yeniden ateş etmek suretiyle maktulü öldürdüğü olayda;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suç vasfının belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı, meşru savunma ve haksız tahrik koşullarının oluşmadığı, takdîri indirimin Mahkemenin takdîr yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından sanık müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2023/814 Esas ve 2023/1647 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre dikkate alınarak sanık müdafinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Şanlıurfa 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.04.2024 tarihinde karar verildi.