"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 20.09.2023
SAYISI : 2022/409 E., 2023/281 K.
SUÇLAR : Kasten öldürme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun reddi
Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...'a yönelik kasten yaralama suçlarından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, aynı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu anlaşılmakla, inceleme dışı bırakılmıştır.
Sanık ... müdafiinin temyiz istemini kanunî süresi içinde öne sürdükten sonra, sanığın 06.09.2023, sanık müdafiinin 18.09.2023 tarihli dilekçeleri ile temyiz isteminden feragat ettiklerini bildirdikleri tespit edilmiştir.
Sanık ... hakkında katılanlar ..., ... ve ...'e yönelik kasten yaralama suçlarından verilen beraat kararlarının istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret
kararı ile bu suçlara yönelik temyizin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendi uyarınca hükümlerin temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere katılan ... vekili tarafından suç vasfına yönelik aleyhe temyiz edildiğinden temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Kanun’un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.12.2021 tarihli ve 2021/92 Esas, 2021/581 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 3-e, 87/1-d-son, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
3. Sanık ... hakkında katılanlar ..., ... ve ...'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
B. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 31.01.2023 tarihli ve 2022/409 Esas, 2023/281 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanık ... hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin, sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik sanık ... müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine,
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 20.09.2023 tarihli ek kararı ile; sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik katılanlar vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan ... vekilinin temyiz sebepleri, sanık ...'ın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Olay günü daha önceden aralarında muhtarlık seçimlerine dayalı husumet bulunan ailelerin fertleri olan katılan sanıklar ... ile ...'in karşılaştıkları ve tartıştıkları, tartışma sırasında katılan sanık ...'in ...'ı bıçak ile yaralamaya çalıştığı, tanıkların araya girdiği, ...'in olay yerinden arabasıyla uzaklaştığı, ...'in kavgayı ağabeyi katılan ... ve yeğeni katılan ...'a anlattığı, ...'ın ağabeyi maktul ... ve yeğeni sanık ...'in de kavgadan haberdar olduğu, bir müddet sonra maktul ... ve sanık ...'in ... ailesinin evi olan olay yerine geldikleri, maktul ...'nın belinde tabanca ve elinde nacak olduğu halde araçtan indikleri ve ..., ... ve ... ile kavgaya tutuştukları, kavga esnasında ...'in önce yumruk ile maktule vurduğu ve akabinde duvar üzerinde bulunan bıçak ile maktul ...'yı kalp hizasından bıçakladığı, bu sırada olay yerine sanık ...'ın da geldiği, maktulün üzerinde bulunan tabancayı alarak ..., ... ve ...'ı bacak bölgelerinden yaraladığı, katılan ...'in sol ayak bileği ve sol femur bölgesindeki yaralanmalarının, hayat fonksiyonlarına etkisi ağır (5) derece olan femur şaft kırığına ve sol ayak bileği işlevinin sürekli zayıflamasına neden olduğu, olay sonrasında tabancada yapılan incelemede içerisinde ateşlenmemiş 7 merminin daha bulunduğu anlaşılan olayda,
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, katılan ...'e yönelik eylemin sanık ... tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanığın hedef aldığı vücut bölgeleri, atış mesafesi, ciddi bir engel neden olmadan eyleme kendiliğinden son vermesi hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğinin şüpheli kaldığı, kastının yaralamaya yönelik olduğunun anlaşıldığı, suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde bu yönleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Ancak; sanığın yaralama eylemi sonucu katılanın yaralanmasının organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olduğundan bahisle artırım yapılırken, uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun'un "87/1-a" yerine "87/1-d" maddesi olarak gösterilmesi hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
A. Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanık ... müdafiinin, kanunî süresi içinde öne sürdüğü temyiz isteğinden sonra, sanığın 06.09.2023, sanık müdafiinin 18.09.2023 tarihli dilekçeleri ile temyiz isteminden feragat ettiklerini bildirdikleri ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun’un 266 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B. Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden;
Sanık hakkında katılanlar ..., ... ve ...'e yönelik kasten yaralama suçu için öngörülen cezaların türü ve miktarları dikkate alınarak İlk Derece Mahkemesi tarafından, 5271 sayılı Kanun'un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca verilen beraat kararlarının istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararları ve bu kararlara yönelik temyizin niteliği karşısında; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendinde yer verilen; “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak (…) istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçların, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, katılanlar vekilinin bu suçlara yönelen temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
C. Sanık ... hakkında kasten yaralama suçunda kurulan hüküm yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, katılan ... vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 31.01.2023 tarihli ve 2022/409 Esas, 2023/281 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği hükmün O-3 bendinde yer alan "87/1-d" ibaresinin "87/1-a" olarak değiştirilmesi suretiyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.06.2024 tarihinde karar verildi.