"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/17 E., 2023/232 K.
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Katılanlar vekili, sanık ... müdafii ve sanık ... müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2021/371 Esas, 2022/18 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten öldürme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin katılanlar vekili ve sanıklar müdafileri tarafından istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 01.04.2022 tarihli ve 2022/842 Esas, 2022/952 Karar sayılı kararıyla istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
2. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi kararının, katılanlar vekili ve sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 22.12.2022 tarihli ve 2022/7651 Esas, 2022/10320 Karar sayılı kararıyla özetle; sanıklar hakkında eksik incelemeyle ve çelişkili gerekçeyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
3. Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.06.2023 tarihli ve 2023/17 Esas, 2023/232 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten öldürme suçundan, ayrı ayrı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 29 ve 53. maddeleri uyarınca 15 er yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanıkların eylemlerini canavarca hisle eziyet çektirerek gerçekleştirdiklerine, sanıklar lehine haksız tahrik şartlarının gerçekleşmediğine, eksik incelemeye,
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; meşru savunmaya, meşru savunmada sınırın aşılmasına, haksız tahrik indirim oranına ve takdîri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
3. Sanık Nurettin müdafiinin temyiz sebepleri özetle; delillerin hatalı değerlendirildiğine, meşru savunmaya, meşru savunmada sınırın aşılmasına, sanığın 5237 sayılı Kanun’un 28. maddesinden faydalanması gerektiğine, sanık hakkında Mahkemenin gerekçe anlatımının 5237 sayılı Kanun’un 39/2-c anlamında yardım etme kapsamında kalmasına rağmen çelişkili biçimde aynı Kanun’un 37. kapsamında iştirak hükümlerince sorumlu tutulduğuna ve haksız tahrik indirim oranına,
İlişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanıklar ... ve ...’ın baba-oğul oldukları, akrabaları olan maktul ile aralarında arazi meselesinden husumet bulunduğu, olay günü sanıkların yanlarında sanık ...’ın oğulları olan yaşları küçük ... ve ... ile birlikte, tanık M.Ö’ye ait fındık bahçesine ot biçmeye gittikleri, araçlarından çim biçme makinesini indirdikleri, çalıştırmaya çalıştıkları esnada maktulün aracıyla olay yerine geldiği, aracın kapısı açık halde sanıkların yanına geldiği, sanıklarla aralarında tartışma çıktığı, tartışmanın kavgaya dönüştüğü, maktulün bıçakla sanık ...’i elinden basit tıbbî müdahale ile giderilir şekilde diğer sanık ...’ı ise sol meme yandan, sol kol iç taraftan, karın sol yandan ve sol dizinden olmak yaraladığı, sanık ...’ın solda hemopönomotoraks ve kalın bağırsak delinmesi neticesinde hayatî tehlike geçirdiği, kavga esnasında sanık ...’in maktule çelme takarak yere düşürdüğü, bu esnada maktulün elindeki bıçağın da düştüğü, sanık ...'in maktulün beli, kalçası ve bacakları üstüne tüm vücudu ile baskı yaparak ve elini tutarak maktulün hareketsiz kalmasını sağladığı, sanık ...'ın ise üzerinde bulunan bıçakla maktulün baş, boyun, sırt, göğüs, eller ve uyluk bölgesinden 27 kez bıçakladığı, maktulün sağ akciğer organ hasarı, biletaral hemotorask ile iç ve dış kanamalar sonucu hayatını kaybettiği, sanıklar ... ve ...’in olay yerine gelen tanıkların maktule müdahale etmesini engelledikleri olayda; sanıkların aralarında önceye dayalı husumet bulunan maktulün yanlarına bıçakla gelip, çıkan kavga neticesinde kendilerini yaralamasından kaynaklanan haksız tahrik etkisiyle fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmak suretiyle maktulü kasten öldürdükleri anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından fikir ve eylem birliği içerisinde fiil üzerine ortak hakimiyet kurularak gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosyada eksik incelemenin bulunmadığı, delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, canavarca hisle öldürmenin, sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürme, eziyet çektirerek öldürmenin ise öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastını içeren, ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olarak tanımlanması karşısında sanıkların canavarca hisle ya da eziyet çektirerek öldürme amacıyla hareket ettiğini kabule yeterli her türlü kuşkudan uzak yeterli kesin kanıt bulunmadığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, sanıklar lehine meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı yine sanık ...'in 5237 sayılı Kanun'un 28. maddesinden faydalanamayacağı, maktulden kaynaklanan ve haksız tahrik oluşturduğu kabul edilen söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alınarak uygulanan haksız tahrik indirim oranının da isabetli olduğu, yasal ve yeterli gerekçe ile takdîri indirim hükümlerinin uygulanmadığı anlaşıldığından, hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.06.2023 tarihli ve 2023/17 Esas, 2023/232 Karar sayılı kararında katılanlar vekili ve sanıklar müdafilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.05.2024 tarihinde karar verildi.