"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/1202 E. 2021/2822 K.
SUÇLAR : Olası kastla silahla yaralama, 6136 sayılı Kanun'a muhalefet
HÜKÜMLER: Mahkûmiyet
İTİRAZNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İTİRAZA KONU KARAR: Temyiz isteminin esastan reddi ile hükümlerin onanması
İTİRAZ EDEN: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 22.05.2023 tarihli ve 2022/12769 Esas, 2023/3375 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24.11.2023 tarihli ve KD-2023/112563 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308/1. maddesi uyarınca yapılan itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu;
"İtiraza konu uyuşmazlık Yüksek Dairenizce onanan hükümlerde yer alan "ikinci kez tekerrür" uygulama koşullarının oluşup oluşmadığına ilişkindir.
İkinci kez tekerrüre esas alınan Sincan 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 17.07.2008 gün ve 2008/18 esas, 2008/917 karar sayılı kararında tekerrüre esas kabul edilen Sincan 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2004/549 esas, 2005/684 karar sayılı hükmünün kesinleşme tarihinin 03.02.2006 olduğu ve buna göre kesinleşmenin Sincan 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nce yargılaması yapılan suçun tarihi olan 25.10.2005’ten sonra gerçekleştiği, dolayısıyla Sincan 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nce yapılan tekerrür uygulaması ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi’nce yapılan ikinci kez tekerrür uygulamasının yasaya aykırı olduğu anlaşılmaktadır." gerekçesiyle temyiz isteminin esastan reddi ile hükümlerin onanmasına ilişkin ilamının kaldırılmasına ve hükümlerin bozulmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.
II. GEREKÇE
Sanığa ait adli sicil kaydı uyarınca, hükmolunan cezaların ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine esas alınan Sincan 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 17.07.2008 gün ve 2008/18 esas, 2008/917 karar sayılı kararında tekerrüre dayanak kabul edilen Sincan 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2004/549 Esas, 2005/684 Karar sayılı hükmünün kesinleşme tarihinin 03.02.2006 olduğu, Sincan 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nce yargılaması yapılan suçun tarihinin ise 25.10.2005 olması karşısında tekerrüre esas alınamayacağı ve hükmolunan cezaların ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
III. KARAR
1.Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2.5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 22.05.2023 tarihli ve 2022/12769 Esas, 2023/3375 Karar sayılı temyiz isteminin esastan reddi ile hükümlerin onanması ilamının KALDIRILMASINA,
3. Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafinin temyiz sebebi yerinde görüldüğünden Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 21.12.2021 tarihli ve 2019/1202 Esas, 2021/2822 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1.maddesinin birinci fıkrası gereği; hüküm fıkrasının sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 58.maddesi ile yapılan uygulamalara ilişkin mahsus bölümünden "ikinci kez" ibarelerinin çıkarılması suretiyle, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4. İlamın diğer yönlerinin aynen korunmasına,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Ankara Batı 6. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.07.2024 tarihinde karar verildi.