"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Çocuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/273 E., 2023/149 K.
SUÇA SÜRÜKLENEN
ÇOCUK : ...
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
Suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana 3. Çocuk Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2015/699 Esas, 2016/329 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 09.07.2020 tarihli ve 2020/7031 Esas, 2020/9145 Karar sayılı ilâmı ile ''kati hekim raporunun alınmaması, eksik inceleme ile hüküm kurulması, savunma hakkının kısıtlanması ve eksik ceza tayin edilmesi'' nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Adana 3.Çocuk Mahkemesinin, 06.06.2023 tarihli ve 2020/273 Esas, 2023/149 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3.e, 87/1.d, 29/1, 62/1 ve 51. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ve eksik incelemeye ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Suça sürüklenen çocuk hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/2-3-e, 87/1, 29/1, 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; önceki hükmün sadece suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmesi karşısında 5271 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış hak nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkında sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis cezası üzerinden infazına karar verilmemesi hukuka aykırı ise de anılan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından düzeltilebilir eksiklik olarak görülmüştür.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suça sürüklenen çocuğun eyleminin neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunu oluşturduğuna dair takdir ve değerlendirmede isabetsizlik görülmediği, dosyada eksik inceleme bulunmadığı, ilk haksız hareketin kimden geldiği şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilemediğinden haksız tahrik nedeniyle asgari oranda yapılan indirimin isabetli olduğu, anlaşıldığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde, düzeltme nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana 3. Çocuk Mahkemesinin, 06.06.2023 tarihli ve 2020/273 Esas, 2023/149 Karar sayılı kararına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus
yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasında 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinin uygulandığı paragraftan sonra gelen kazanılmış hakka ilişkin paragrafın; “bozma öncesi aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı Kanun’un 326. maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle cezasının 2 yıl 1 ay hapis cezası üzerinden infaz edilmesine” şeklinde düzeltilmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.09.2024 tarihinde karar verildi.