Logo

1. Ceza Dairesi2024/1276 E. 2024/7346 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunda, kazanılmış hak, tekerrür hükümleri ve vekalet ücretine ilişkin uygulamanın doğru olup olmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin kazanılmış hak uygulamasında ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hata yaptığı, ayrıca katılan kurum vekilinin vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilerek, hüküm düzeltilerek onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/515 E., 2023/557 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Bozma üzerine verilen Aydın 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.05.2021 tarihli ve 2020/173 Esas, 2021/407 Karar sayılı kararının, katılan kurum vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 24.05.2023 tarihli ve 2022/13431 Esas, 2023/3504 Karar sayılı ilamı ile;

"sanık hakkında bozma öncesi kurulan hükümde 5237 sayılı Kanun'un 62/1. maddesi uyarınca takdirî indirim uygulandığı ve bu hususta bozma nedeni bulunmadığı halde, bozma sonrası kurulan hükümde sanık hakkında takdirî indirim hükümlerinin uygulanmaması, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkûmiyet hükmü olduğu halde, sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi" nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

B. Aydın 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2023 tarihli ve 2023/515 Esas, 2023/557 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1-3.a, 62/1, 53/1, 58. maddeleri ile 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında verilen ilk karara yönelik aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle kazanılmış hakkı gözetilerek 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Sanığın temyiz sebepleri özetle, suçun sabit olmadığına ilişkindir.

2. Katılan kurum vekilinin temyiz sebepleri özetle, takdiri indirime ve vekalet ücretine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı , yasal ve yeterli gerekçe ile takdiri indirim hükümlerinin uygulandığı anlaşıldığından, hükümde düzeltme nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Mahkemece 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakka konu cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, infazın belirlenen süre üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak oluşturduğundan bahisle sanığın 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,

3. Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.09.2009 tarihinde kesinleşen, 25.05.2009 tarih ve 2008/754 Esas - 2009/327 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı Kanun'un 203/1, 62/1, 51/1-3. maddeleri uyarınca verilen erteli 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması yerine, yargılama konusu suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacak olan İzmir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.06.2012 tarih ve 2010/91 Esas- 2012/108 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas kabul edilerek mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,

4. Katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı kendisini vekille temsil ettirmesine ve sanığın yargılama konusu suçtan mahkûmiyetine karar verilmesine rağmen katılan kurum lehine vekâlet ücretine hükmolunmaması hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılıklar Yargıtay tarafından giderilmiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde (2-3-4) numaralı paragraflarda açıklanan nedenlerle Aydın 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2023 tarihli ve 2023/515 Esas, 2023/557 Karar sayılı kararına yönelik sanığın ve katılan Kurum vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasından kazanılmış hakka ilişkin paragraf çıkartılarak yerine "1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 3 ay hapis cezasının 1 yıl hapis cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi, hükmün tekerrüre ilişkin kısmı çıkarılarak yerine "Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 29.09.2009 tarihinde kesinleşmiş, 25.05.2009 tarih, 2008/754 Esas-2009/327 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı Kanun'un 203/1, 62/1, 51/1-3 maddeleri uyarınca verilen erteli 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderlerine ilişkin paragrafa; “Katılan kurum kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. fıkrası uyarınca 17.900 TL maktu vekâlet ücretinin sanıktan tahsili ile katılana verilmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.11.2024 tarihinde karar verildi.