"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/373 E., 2023/817 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2011 tarihli ve 2011/33 Esas, 2011/457 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin,10.04.2013 tarihli ve 2012/15940 Esas, 2013/15039 Karar sayılı ilâmı ile bozulması üzerine Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.07.2013 tarihli ve 2013/475 Esas, 2013/576 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında Esas No : 2024/1277
hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, hükmün açıklanması üzerine Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.02.2021 tarihli ve 2020/196 Esas, 2021/101 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 19.06.2023 tarihli ve 2022/15408 Esas, 2023/4355 Karar sayılı ilâmı ile erteleme yönünden oluşan kazanılmış hakkının korunmaması ve kemik kırığı sebebiyle yapılan artırım oranının fazla olması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2.Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.10.2023 tarihli ve 2023/373 Esas 2023/817 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1-3-a,87/3,29/1,62,51/1-3, maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 3 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi gereği kazanılmış hakkı gözetilerek cezasının ertelenmesine ve 2 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; savunma hakkının kısıtlandığına, suç işleme kastı bulunmadığına, haksız tahrik indirim oranının yetersiz olduğuna, zamanaşımı süresinin dolduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanık ile mağdurun kardeş oldukları ve suç tarihinde aynı evde yaşadıkları, olay günü sanığın komşularının yan bahçede ağaç kesmesi nedeniyle mağdurun üzerine ağaç düşmemesini istediği için uyumakta olan mağduru ikaz ettiği bu sırada uyuyan mağdurun sinirlendiği ve aralarında çıkan kavga neticesinde sanığın mağduru yaşamını tehlikeye sokmayacak basit tıbbî müdahale ile giderilemeyecek, vücuttaki kemik kırıkları hayat fonksiyonlarını orta (2) derecede etkileyecek nitelikte yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, savunma hakkının kısıtlanmadığı, sanığın ikrarı, mağdurun olayın sıcağı ile alınan beyanı ve beyanlarını doğrulayan adli rapor karşısında eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, sanığın mağdura yönelik eyleminin 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-a, 87/3. maddeleri kapsamında kaldığı, bu maddelerde öngörülen ceza miktarları gözetilerek olağan zamanaşımı süresinin aynı Kanun'un 66/1-d maddesi uyarınca 15 yıl olduğu ve bu sürenin de henüz dolmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.10.2023 tarihli ve 2023/373 Esas 2023/817 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.09.2024 tarihinde karar verildi.