"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1755 E., 2023/1858 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi
TEMYİZ EDENLER : Katılan vekili, sanık müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 286/2-(a) maddeleri gereği temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereğince temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2022 tarihli ve 2019/217 Esas, 2022/435 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında katılan ...'e karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-(e), 87/3, 53/1 ve 58/6-7 maddeleri uyarınca 6 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin, 04.10.2023 tarihli ve 2022/1755 Esas, 2023/1858 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının adli emanete kayıtlı deliller yönünden imha kararı verilmesi yönünden 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) maddesi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz istemi özetle; sanığın üst hadden cezalandırılmamasının hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle; eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, sanığın isnad olunan suçu işlediğine dair kesin delil bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Katılanın olay tarihinden önce sanığa borç verdiği, olaydan önce farklı zamanlarda ve son olarak da olay gününden 15 gün önce olmak üzere alacağını istediği, olay günü arkadaşları ile buluşmak üzere olay yerine yakın olan kafeye gelen katılanın arkadaşlarının olmadığını görmesi üzerine aracına yöneldiği, aracı içerisinde bulunduğu sırada sanığın, katılanın aracının kapısını açıp yakın mesafeden ele geçirilemeyen tabancası ile beş el ateş ederek katılanı sol femur bölgesinden ve sağ bacağından yaraladığı, katılanda meydana gelen yaralanmanın hayat fonksiyonlarını ağır (6) derecede etkileyen sol femur açık parçalı diyafiz kırığına neden olduğu olayda, her ne kadar sanık yaşamsal tehlike geçirmemiş ise de, suçta kullanılan tabancanın öldürmeye elverişliliği, atış sayısı ve mesafesi, katılanın kendisini geriye atması neticesinde vücudunun üst bölgesinin isabet almaması hususları karşısında sanığın eyleminin "kasten öldürmeye teşebbüs" suçunun unsurlarını oluşturması ihtimali nedeniyle, delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğunun gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Kabule göre; katılanın yaralanmasına ilişkin Adana Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 13.07.2021 tarihli raporda "...şahsın yapılan muayenesinde opere sol femur kırığı nedeniyle im çivi uygulanıp çıkarılmış olduğu, sol kalça hareketlerinin tam olduğu, sol diz fleksiyonu 90°, 2 cm kısalık olduğu, meydana gelen yaralanmanın duyu veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olmadığı" görüşüne yer verilmiş ise de katılanın muayenesi sırasında elde edilen veriler göz önüne alındığında katılandaki yaralanmanın duyu veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olma ihtimali karşısında Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden rapor aldırıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan suç vasfına ve yetersiz rapora ilişkin nedenlerle katılan vekili ve sanık müdafinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen Adana Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin, 04.10.2023 tarihli ve 2022/1755 Esas, 2023/1858 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(b) maddesi uyarınca takdiren Adana 19. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.01.2025 tarihinde karar verildi.