"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/186 E., 2023/407 K.
SUÇ : Kasten öldüme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanıklar ... ve ... müdafiilerinin kanunî süresi içinde öne sürdükleri temyiz isteklerinden sonra sanıkların temyiz istemlerinden vazgeçtiklerini bildirdikleri anlaşılmakla, katılanlar vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede,
Sanıklar hakkında Yargıtay bozması üzerine kurulan hükümlerin; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... müdafiinin duruşmalı inceleme taleplerinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.05.2017 tarihli ve 2016/197 Esas, 2017/179 sayılı sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında maktule yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin katılan ..., katılanlar ... ve ... vekili, sanıklar müdafiileri tarafından istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 14.05.2018 tarihli ve 2017/1648 Esas, 2018/930 Karara sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a. maddesi uyarınca istinaf başvurularının esastan reddine,
2. Hükümlerin katılanlar ve vekilleri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 22.01.2020 tarihli ve 2019/1872 Esas, 2020/206 Karar sayılı bozma kararı ile özetle "sanıkların eylemlerinin kasten yaralama olarak nitelendirilmesinin hatalı olduğu, kasten öldürme suçuna iştirak ettikleri belirtilerek" bozulmasına, dosyanın 5271 sayılı Kanun'un 304/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesine gönderilmesine,
3. Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.06.2021 tarihli ve 2020/156 Esas, 2021/323 sayılı sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin katılanlar vekili ve sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 10.04.2023 tarihli ve 2022/7778 Esas, 2023/1871 Karar sayılı kararı ile özetle "sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 29. maddesi gereğince uygulanan haksız tahrik hükümlerinin makul oranda olması gerektiğinin gözetilmemesi" gerekçesiyle bozulmasına,
4. Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.12.2023 tarihli ve 2023/186 Esas, 2023/407 Karar sayılı kararı ile;
Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz istemleri özetle; mahkûmiyetlerin hatalı olduğuna,
2. Katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz istemleri özetle; sanıklar hakkında az ceza verildiğine,
İlişkindir.
III. GEREKÇE
1. Maktulün olaydan yaklaşık bir yıl önce temyiz dışı sanık ...'nın çalıştığı hastaneye muayene için gittiğinde ... ile tanıştığı, telefonda da görüşüp arkadaşlık kurdukları, bir süre sonra ...'nın evli olduğunu ve ayrılmak istediğini söylemesi üzerine maktulün durumu kabullenmediği, ... ve ailesini rahatsız etmeye başladığı, ... adına sosyal medya hesapları açarak ... ile eşi ..., babası ..., annesi ... ve kardeşi ...'in kişisel bilgilerini uygunsuz sitelerde paylaştığı, bu kişilerin fuhuş yaptıklarına dair ilanlar açtığı, ...'nın eşi ...'ın durumdan haberdar olunca eşini baba evine gönderdiği, bu süreçte maktulün ... ve ailesini rahatsız etmeyi sürdürdüğü, ...'nın babası ...'in maktulün evine giderek sorunu çözmeye çalıştığı, ayrıca rahatsızlık verdiğine dair maktulden bir çok kez şikayetçi oldukları, ...'nın bir süre sonra dayıları olan sanıklar ..., ... ve ...'a ait işyerinde çalışmaya başladığı, olay günü maktulün ...'nın yaşadığı baba evine kendilerinden habersiz sipariş gönderdiği, ...'nın annesi ...'nın bu durumu kızı ... ile kızının dayıları olan sanıklar ..., ... ve ...'a haber verdiği, ..., ..., ...'ın işyerinde ...'nın babası ..., kardeşi ..., eniştesi sanık ..., dayılarının işçileri olan ..., ..., ...'in bir arada bulunup konuştukları, ...'nın maktulle buluşmasını kararlaştırdıkları, ...'nın taksi ile maktule bildirdiği yere doğru yola çıktığı, sanıkların içinde bulundukları panelvan tipi iki araçla maktulün işyeri önüne gittikleri, maktulün araçla çıkışı ile peşinden takibe başladıkları, ...'nın bulunduğu yere vardıklarında sanıkların araçla maktulün aracının önünü kestikleri, sopalarla, tüfek ve tabanca ile araçtan inerek maktulün aracına zarar verdikleri, maktulün kaçmaya başladığı, aralıklı olarak silah seslerinin duyulduğu, kovaladıkları maktulü yakaladıkları yerde sopalarla birlikte darp ettikleri, ayrıca tabanca ile temyiz dışı sanık ... tarafından maktule ... edildiği, maktulün yerde hareketsiz kalması üzerine hep birlikte geldikleri araçlarla olay yerinden kaçtıkları, maktulün vücudunda basit tıbbi müdahale ile giderilebilir ölçüde darp cebir izlerine rastlandığı, sırta, belde, ayakta vücutta toplam 6 adet ateşli silah mermi girişi bulunduğu, ölümün ateşli silah mermi çekirdeği isabetine bağlı göğüs ve karın iç organ yaralanması ile iç kanama sonucu gerçekleştiğinin bildirildiği, sanıklar ..., ..., ... ve ...'ın temyiz dışı sanıklarla iştirak halinde maktule karşı kasten öldürme suçunu işledikleri, atılı suçtan mahkûmiyetlerine karar verildiği anlaşılmıştır.
1. Sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz istemleri yönünden;
Sanıklar müdafiilerinin kanunî süresi içinde öne sürdükleri temyiz isteklerinden sonra ...'in 28.03.2024 tarihli, ...'ın 22.04.2024 tarihli dilekçeleri ile temyiz istemlerinden vazgeçtiklerini bildirdikleri ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun'un 266. ve 298. maddeleri gereği sanıklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
2. Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli
kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından iştirak iradesi ile fiil üzerinde hakimiyet kurulmak suretiyle gerçekleştirildiğinin saptandığı, sanıkların eylemlerine uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, maktulden kaynaklanan haksız söz ve eylemlerin ulaştığı boyut dikkate alındığında sanıklar lehine uygulanan haksız tahrik hükümlerinde ve indirim oranında isabetsizlik bulunmadığı, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulandığı anlaşıldığından; ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
1. Sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemleri yönünden;
Gerekçe bölümünde (1) numaralı paragrafta açıklanan temyizden vazgeçme nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi gereği sanıklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürme suçundan kurulan hükümlere yönelik katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Gerekçe bölümünde (2) numarada açıklanan nedenlerle Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21.12.2023 tarihli ve 2023/186 Esas. 2023/407 Karar sayılı kararında katılanlar ... ve ... vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1.maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.06.2024 tarihinde karar verildi.