"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/2132 E., 2023/441 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER: Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması
İTİRAZNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İTİRAZA KONU KARAR: Onama
İTİRAZ EDEN: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 25.12.2023 tarihli ve 2023/4852 Esas, 2023/8401 Karar sayılı kararına karşı
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.02.2024 tarihli ve KD-2023/36368 sayılı itirazı üzerine
yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 308 inci maddesi uyarınca yapılan lehe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu, sanık ... hakkında kurulan hükümde ''Y...'ın mağdura yönelik eyleminin ... ile aralarında 5237 Sayılı Kanun'un 37. maddesi anlamında önceden alınmış veya suçun işlenmesi sırasında oluşan birlikte suç işleme kararı olmadan gerçekleştiği, ...'un Y...'ın mağduru bıçakla yaralama fiiline iştirak iradesi ile ve icrai davranışlarla fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmak suretiyle katıldığına ilişkin delil bulunmadığı gibi TCK'nın 39. maddesi kapsamında maddi veya manevi yardım mahiyetinde suçun işlenmesini kolaylaştıran herhangi bir
davranışının da tespit edilmediği, ... ve Y...'ın mağdura yönelik yaralama eylemlerinin aralarında kast ve eylem birlikteliği olmadan birbirlerinden müstakil olarak gerçekleştiği bu nedenle eylemlerinin ayrı ayrı değerlendirilmesi ve her birinin kendi eyleminden dolayı müstakil fail olarak sorumlu tutulması gerektiği kanaati ile sanık ...'un mağdur ...'ye yönelik tekme ve tokat ile vurmak ile sınırlı eyleminden dolayı kasten yaralama suçundan cezalandırılması yerine Y...'ın mağdura yönelik fiili üzerinde müşterek hakimiyet kurdukları gerekçesiyle, kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçunun müşterek faili olarak cezalandırılmasına '' ilişkin hükmün bozulmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.
II. GEREKÇE
Sanıklar Y... ve ...'un, tanık ...'den uyuşturucu madde temin etmek maksadıyla saat 20:30 sıralarında parkta buluştukları esnada ...'un ...'in ağzından sigarasını çekmesi yüzünden aralarında tartışma başladığı, tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine tarafların birbirlerini elle darp ettikleri, ...'in halen katılan ...'nin sürücü koltuğunda bulunduğu araca kaçması üzerine ...'un da araca yönelerek kapılarını açmaya çalıştığı, araca vurup dikiz aynasını kırdığı ve açık camdan katılan ...'yi darp ettiği esnada sanık ...'ın da üzerinde bulunan bıçak ile Veli'ye saldırarak hayati tehlike geçirerek basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralanmasına neden oldukları olayda; gerek katılan ... gerekse tanık...nin anlatımlarına göre; her ne kadar ilk arbede tanık ... ile katılan ... arasında başlamış ise de bir müddet sonra tanık ...'in aracın kapını açarak kaçmasına karşın peşinden kimsenin gitmediği, bu suretle her iki sanığın da aracın başında olup devam eden kavga ortamında eylemlerinin de katılan ...'ye yönelik olduğunun kabulünün gerekeceği, sanıkların, kasten öldürmeye teşebbüs eylemine ortak suç işleme kararına bağlı olarak, fiil üzerinde müşterek hakimiyet kurmak suretiyle katıldıkları anlaşılmakla, 5237 Sayılı Kanun'un 37. maddesi uyarınca sorumlu tutulmaları gerektiği, sanık ...'un suçun kanuni tanımındaki fiili gerçekleştiren fail olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır.
III. KARAR
1.Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ oy birliği ile REDDİNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 25.12.2023 tarihli ve 2023/4852 Esas, 2023/8401 Karar sayılı onama kararı ile ilgili itirazı incelemek üzere dava dosyasının, Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.07.2024 tarihinde karar verildi.