"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/513 E., 2023/1034 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.03.2016 tarihli ve 2014/352 Esas, 2016/362 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkûmiyet hükmünün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 07.07.2020 tarihli ve 2020/8095 Esas, 2020/8719 Karar sayılı kararıyla özetle; katılanın hakkında aldırılan adli raporlar arasında çelişki bulunması, katılnın yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olduğunun belirtilmesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 87/1-a-son maddeleri yerine 87/2-b-son maddelerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini, haksız tahrik indiriminin asgarî oranda yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ve ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun’un 87/2-b-son maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması nedenleriyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326. maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine karar verilmiştir.
2. Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.09.2023 tarihli ve 2020/513 Esas, 2023/1034 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 29 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, diğer sanık ...’ın eylemlerine iştirak etmediğine ve beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanık ... ile inceleme dışı sanık ...’ın kardeş olup aynı iş yerinde çalıştıkları, katılanın da anılan iş yerine araçla yük taşımak için gittiği, araca mal yüklenmesi sırasında taraflar arasında ilk haksız eylemin kim tarafından başlatıldığı tespit edilemeyen şekilde çıkan kavgada, sanık ...’in katılanı tuttuğu, inceleme dışı sanık ...’ın da maket bıçağıyla sırtından yaraladığı olayda;
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından inceleme dışı sanık ... ile fikir ve eylem birliği içerisinde fiil üzerinde ortak hâkimiyet kurmak suretiyle gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mevcut delillerle mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde bozma nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.03.2016 tarihli ve 2014/352 Esas, 2016/362 Karar sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan hüküm kurulması sırasında 5237 sayılı Kanun'un 62. maddesinin uygulandığı, kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 07.07.2020 tarihli ve 2020/8095 Esas, 2020/8719 Karar sayılı bozma ilâmında takdîri indirim
hükümlerinin uygulanmasına ilişkin görüş belirtilmediği, bozma sonrası yargılamada sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun'un 62. maddesinin uygulanmasına engel olacak nitelikte sonradan değişen haller var ise bu hususlar da belirtilmeden, sabıkasız olan sanık hakkında yetersiz gerekçeyle anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur
3. Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 07.07.2020 tarihli ve 2020/8095 Esas, 2020/8719 Karar sayılı bozma ilâmında belirtildiği üzere; katılanın yaralanmasına ilişkin...Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 12.02.2014 tarihli raporda, katılanın yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına veya yitirilmesine neden olmadığı belirtildiği ve yine...Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen ve hükme esas alınan 20.05.2015 tarihli raporda, katılanın yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olduğunun belirtilmesine göre, aynı yer ve aynı uzman tarafından düzenlenen her iki rapor arasında çelişkiler bulunduğu ve hükme esas alınacak yeterlilikte olmadığı anlaşılmakla, müştekinin, tüm tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte Adli Tıp Kurumu İlgili İhtisas Dairesine sevk edilerek, 5237 sayılı Kanun'un 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor aldırılması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.09.2023 tarihli ve 2020/513 Esas, 2023/1034 Karar sayılı kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz istekleri takdîri indirim hükümlerinin uygulanmaması ve eksik inceleme yönlerinden yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.07.2024 tarihinde karar verildi.