"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1470 E., 2023/1194 K.
SUÇLAR : Kasten öldürme, olası kastla yaralama
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanık ... müdafiinin temyiz istemi yönünden;
Sanık ... müdafiinin temyiz istemini kanunî süresi içinde öne sürdükten sonra, sanığın 25.04.2024 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği anlaşılmıştır.
Katılan ... vekili ve sanık ... müdafiinin temyiz istemleri yönünden;
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.06.2023 tarihli ve 2022/420 Esas, 2023/151 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında maktule karşı kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37/1, 81/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.10.2023 tarihli ve 2023/1470 Esas, 2022/1194 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan ... vekili, sanık ... müdafii ve sanık ... müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan ... vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanıkların tasarlayarak kasten öldürme suçundan cezalandırılmaları gerektiğine ilişkindir.
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine ve iştirak iradesi bulunmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, eylemin sanıklar tarafından müşterek fail sıfatıyla gerçekleştirildiğinin saptandığı, sanıkların öldürme kararını ne zaman aldıklarının ve belli bir hazırlıkla eylemlerini gerçekleştirdiklerinin kesin olarak saptanamadığı, oluşan şüpheli durumun sanıklar aleyhine yorumlanamayacağı, bu itibarla tasarlamanın koşullarının bulunmadığı, meşru savunma koşullarının oluşmadığı, maktulden sanıklara yönelen haksız söz veya davranış olmadığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından katılan ... vekili, sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Sanık ... Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden
Sanık ... müdafiinin temyiz istemini kanunî süresi içinde öne sürdükten sonra, sanığın 25.04.2024 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun’un 266/1. maddesi gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle sanık ... müdafiinin temyiz isteminin, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Katılan ... Vekili ve Sanık ... Müdafiinin Temyiz İstemleri Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.10.2023 tarihli ve 2023/1470 Esas, 2023/1194 Karar sayılı kararında katılan ... vekili, sanık ... müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy çokluğuyla TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre dikkate alınarak sanık ... müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.11.2024 tarihinde karar verildi.
K A R Ş I O Y
Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nce sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan verilen kararın istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince verilen esastan red kararının temyizi üzerine Dairemizce oy çokluğu ile sanık ...'in temyizi hakkında onama kararı verilmiş ise de sanık ...'in eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 37. maddesi kapsamında kalmadığı, eylemin 5237 sayılı Kanun’un 39. maddesi kapsamında kaldığı görüşüyle çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.
Şöyle ki; yargılama safahatı boyunca kabul edildiği üzere ölen ile sanık ... arasında ...'ın beyan ettiği cinsel saldırı iddiası sebebiyle husumet bulunduğu, bu iddiaya ilişkin takipsizlik kararı verilmiş olduğu, sanık ...'in de sanık ... ile imam nikahıyla evli olduğu, bu sebeple sanık ...'in iddialara vakıf olduğu, sanıkların beyanlarına göre sanık ...'ın kendi güvenliği için daha önce tabanca satın almış olduğu, bu tabancayı kendi uhdesinde tuttuğu, dosya münderecatındaki delillere göre sanık ...'ın belirsiz bir zamanda ölen ...'ı öldürmeye karar verdiği, sanık ...'in ölenin Kahta İlçesine geldiğini söylemesi üzerine sanık ... ve sanık ...'in aynı araçla ölenin bulunduğu yere gittikleri, burada araçtan inen sanık ...'ın ...'ı öldürdüğü, bilahare sanık ...'ın içinde sanık ...'in bulunduğu araca bindiği, olay yerinden bu araçla uzaklaştıkları, sanık ...'ın jandarma karakolu önünde araçtan indiği, sanık ...'in ise kaçarak uzaklaştığı, sanıkların aslî fail olarak kabul edilebilmesi için fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmalarının gerektiği, oysa sanık ...'in eylemlerinin ölenin bulunduğu yeri söylemek ve sanık ...'ı ölenin bulunduğu yere götürerek eylemden sonra oradan araçla alarak jandarma karakoluna götürmekten ibaret olduğu, bu halde sanık ...'in eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 39/2. maddesindeki suça yardım seviyesinde kaldığı kanaatinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun onama kararına katılmıyoruz.