"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/78 E., 2023/186 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Dicle Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.06.2017 tarihli ve 2017/24 Esas, 2017/71 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik Cumhuriyet savcısının (aleyhe) temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 06.04.2021 tarihli ve 2021/2126 Esas, 2021/6154 Karar sayılı kararıyla özetle; sanığın üzerine atılı suçları işlediği sabit olduğu halde atılı suçlardan mahkûmiyeti yerine, beraatine karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verildiği, bozma üzerine Dicle Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.11.2021 tarihli ve 2021/106 Esas, 2021/553 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerinin sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 16.03.2023 tarihli ve 2022/12954 Esas, 2023/1097 Karar sayılı kararıyla özetle; sanık aleyhine olan bozma ilamına karşı savunması alınmadan yargılamaya devam edilerek, karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Dicle Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2023/78 Esas, 2023/186 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a. Mağdura yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/3, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Mağdura yönelik tehdti suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106/1-1, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığına, eksik incelemeye ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Sanık ile mağdur ...’nin aynı köyde yaşadıkları, aralarında önceye dayalı husumet bulunduğu, olay günü aralarında çıkan tartışmada sanığın katılanı; “Seni öldüreceğiz!” şeklinde tehdit ettiği ve sopayla koluna vurmak suretiyle orta (2.) derece kırık oluşacak şekilde yaraladığı olayda;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosyada eksik incelemenin bulunmadığı, mevcut delillerle mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Sanığa yüklenen tehdit suçu için öngörülen cezaların türü ve üst haddine göre, suç tarihi olan 01.05.2012 tarihi ile temyiz inceleme tarihi arasında, 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 67/3-4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
1. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Dicle Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2023/78 Esas, 2023/186 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
2. Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünün (2) numaralı pragrafında açıklandığı üzere olağanüstü zamanaşımının gerçekleşmiş olması nedeniyle Dicle Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2023/78 Esas, 2023/186 Karar sayılı kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesinin gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-1 maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, oy birliğiyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.05.2024 tarihinde karar verildi.