"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2003/156 E., 2003/164 K.
SUÇ : Kasten öldürme
KARAR : Uyarlama yapılmasına yer olmadığına
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Hükümlü hakkında verilen ek kararın; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu ve asıl kararda hükmolunan ceza miktarı uyarınca ek kararın 1412 sayılı Kanun'un 305/1. maddesi gereği re'sen temyize tabi olduğu tespit edilmekle, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Ceyhan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.09.2003 tarihli ve 2003/156 Esas, 2003/164 Karar sayılı kararı ile; hükümlü hakkında kasten öldürme suçundan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (765 sayılı Kanun) 448, 31, 33, 40. maddeleri uyarınca 30 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ve anılan kararlar 23.06.2004 tarihinde kesinleşmiştir.
2.Ceyhan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.03.2006 tarihli ve 2003/156 Esas, 2003/164 Karar, 2006/260 Değişik iş sayılı kararı ile; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 37/1. maddesi delaletiyle; hükümlü ... hakkında uygulanan 765 sayılı Kanun'un 448. maddesine karşılık gelen 5237 sayılı Kanun'un 81/1. maddesine göre verilecek olan müebbet hapis cezasının hükümlü lehine olmadığı sonuç ve kanaati ile lehine indirim yapılmasına yer olmadığına ve uyarlama isteminin reddine karar verilmiştir.
II. GEREKÇE
1.Dosya kapsamına göre; kasten öldürme suçundan 765 sayılı Kanun uyarınca verilen hükmün lehe olduğunun derhal anlaşılması nedeniyle yargılamanın duruşmasız da yürütülmesinin olanaklı olduğu, tarafların yokluğunda dosya üzerinde karar verilmesinde usule aykırılık görülmediğinden duruşmalı inceleme yapılması gerektiğine yönelen tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
2.Hükümlü hakkında kasten öldürme suçundan 765 sayılı Kanun'un 448, 31, 33, 40. maddeleri uyarınca 30 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 23.06.2004 tarihinde kesinleşen hükmünden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun'un 7/2. maddesi ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi uyarınca yeniden yapılan inceleme sonucu verilen kararda herhangi bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ceyhan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.06.2006 tarihli ve 2003/156 Esas, 2003/164 Karar, 2006/260 Değişik iş sayılı kararında re'sen yapılan inceleme sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden re'sen temyize tabi olan kararın Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.11.2024 tarihinde karar verildi.