"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/384 E., 2024/18 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma, yardım ve bildirim yükümlülüğü yerine getirmeme nedeniyle ölüme neden olma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanık ... müdafiinin hükmü kanunî süresi içinde temyiz ettiği, sanığın 24.04.2024 tarihli dilekçesiyle temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği anlaşılmıştır.
Sanık ... hakkında yardım ve bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeme sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan hüküm yönünden; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231/12. maddesi gereği karar tarihi itibariyle itiraz yoluna tabi olduğu ve itiraz üzerine kesinleştiği temyizinin mümkün olmadığı anlaşıldığından, inceleme dışı bırakılmıştır.
Katılan ... vekili ve sanık ... müdafiinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, 307/3. maddesi gereğince bozma üzerine verilen kararın Yargıtay tarafından incelenmesi gerektiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.01.2022 tarihli ve 2021/297 Esas, 2022/7 Karar sayılı kararı ile;
1.Sanık ... hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 87/4, 29/1, 62/1, 58/6-7 ve 53/1. maddeleri uyarınca 8 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına,
2.Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
B. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 18.03.2022 tarihli ve 2022/742 Esas, 2022/774 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan ... vekili ve sanık ... müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
C. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 27.09.2023 tarihli ve 2022/7446 Esas, 2023/5737 Karar sayılı ilâmı ile sanık ... hakkında 5237 sayılı Kanun'un 87/4. fıkrası 2. cümlesi uyarınca üst sınıra yakın ceza tayin edilmesi gerektiği, sanıklar ... ve ... hakkında sanıkların eyleminin 5237 sayılı Kanun'un 98/2. maddesinde düzenlenen yardım veya bildirim yükümlüğünün yerine getirilmemesi sonucu ölüme neden olma suçunu oluşturacağının gözetilmemesi nedenleriyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(a) bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
D. Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2024 tarihli ve 2023/384 Esas, 2024/18 Karar sayılı kararı ile;
1.Sanık ... hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 87/4, 29/1, 62/2, 53, 58/6-7. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına,
2.Sanık ... hakkında maktule yönelik yardım ve bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeme sonucu ölüme neden olma suçundan 5237 sayılı Kanun'un 98/2, 62/1, 53, 58/6-7. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; delillerin hatalı değerlendirildiğine, mahkûmiyete yeter delil bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
B. Katılan ... vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanıkların iştirak iradesi ile maktulü öldürdüklerine, kasten öldürme suçunun oluşacağına, ceza miktarına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mevcut delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, sanık ...'ın soruşturma aşamasındaki ikrara yönelik savunmaları ve sanıklar ... ve ...'in olaya karışmadığına ilişkin beyanı ve bu beyanlarının katılan ...'in beyanları ile uyumlu olduğu anlaşıldığından maktule yönelik kasten yaralama sonucu ölüme neden olma eyleminin sanık ... tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, Yargıtay bozma ilâmının içeriği karşısında sanık ...'in eyleminin 5237 sayılı Kanun'un 98/2. maddesinde düzenlenen yardım veya bildirim yükümlüğünün yerine getirilmemesi sonucu ölüme neden olma suçunu oluşturacağı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, maktulde bulunan kesici delici alet yaralanmalarından bir tanesinin öldürücü nitelikte olduğu, maktulün ölümün dış kanama sonucu meydana geldiği, maktul ile sanık arasında husumet bulunsa dahi husumetin boyutunun öldürmeyi gerektirecek nitelikte olmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde sanık ... hakkında belirlenen suç vasfında isabetsizlik bulunmadığı, sanıkların eylemleri ile orantılı cezalar tayin edildiği anlaşıldığından ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Sanık ... Müdafiinin Temyiz İsteği Yönünden
Sanık müdafiinin hükmü kanunî süresi içinde temyiz ettiği, sanığın 24.04.2024 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun'un 266/1. maddesi gereği, sanık müdafiinin temyiz isteği yönünden dava dosyasının, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B. Sanık ... Hakkında Yardım ve Bildirim Yükümlülüğünü Yerine Getirmeme Sonucu Ölüme Neden Olma Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231/12. maddesi gereği karar tarihi itibariyle itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmakla, dava dosyasının, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
C. Sanık ... Hakkında Maktule Yönelik Kasten Yaralama Sonucu Ölüme Neden Olma Suçundan, Sanık ... Hakkında Maktule Yönelik Yardım ve Bildirim Yükümlülüğünü Yerine Getirmeme Sonucu Ölüme Neden Olma Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2024 tarihli ve 2023/384 Esas, 2024/18 Karar sayılı kararında sanık ... müdafii ve katılan ... vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.11.2024 tarihinde karar verildi.