"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI :2024/225 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR :İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay
Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Sivas Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü ...'ın, Nevşehir E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumun'dan nakli için 13.02.2024 tarihi 16:46'da çıkış yaptığı, hükümlüye 24 saat yol izni verildiği, 14.02.2024 tarihi saat 16:46'da kuruma teslim olması gerekirken belirtilen saatten 22 dakika gecikmeli şekilde geç teslim olması sebebi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 44/2-l inci maddesi gereğince, 1 gün süreyle hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair Sivas Kadın Açık Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 16.02.2024 tarihli ve 2024/29 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Sivas İnfaz Hâkimliğinin 20.02.2024 tarihli ve 2024/931 Esas, 2024/934 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2024 tarihli ve 2024/225 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 26.03.2024 tarihli ve 94660652-105-58-9015-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.04.2024 tarihli ve 2024/39161 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.04.2024 tarihli ve 2024/39161 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Nevşehir E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumun'dan, Sivas Açık Ceza İnfaz Kurumuna nakil gönderilen hükümlü ...'a 24 saatlik yol izni verildiği, Nevşehir-Sivas arası mesafenin en fazla 4 - 4,5 saat sürdüğü, hükümlüye yol için verilen sürenin makul ve yeterli olduğu, hükümlünün mazeretlerinin geçerli ve kabul edilebilir olmadığından bahisle mercii Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından hükümlünün itirazının reddine karar verilmiş ise de; hükümlünün Nevşehir İlin'den Sivas Açık Ceza İnfaz Kurumu'na ilk defa geldiği için yolları bilmediği, şoförün adresi karıştırdığı yönündeki beyanlarına itibar edilerek 22 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi gerektiği, kaldı ki Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 28.11.2016 tarihli ve 2016/4396 Esas, 2016/4072 Karar sayılı ilâmında da ''Suç tarihinde açık ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan Ali Kuransoy'un, 01.02.2016 tarihinde başlayan 5 günlük izin süresinin bittiği günün teslim olma saatinden 1 saat 45 dakikalık bir gecikme ile cezaevine giriş yapması nedeniyle cezaevi görevlilerince tutulan tutanak üzerine hücreye koyma cezası ile cezalandırılarak kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmiş ise de; hükümlünün İzmir ilini bilmemesi nedeniyle seyahatinde aksiliklerle karşılaştığı yönündeki beyanlarına itibar edilerek 1 saat 45 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi gerektiği'' şeklinde belirtilerek benzer bir gecikmenin makul bir süre olarak kabul edildiği anlaşılması karşısında, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. Hükümlünün, izin süresinin bittiği günün teslim olma saatinden 22 dakikalık bir gecikme ile cezaevine giriş yapması nedeniyle cezaevi görevlilerince tutulan tutanak üzerine hücreye koyma disiplin cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, hükümlünün seyahati sırasında Sivas Kadın Açık Ceza İnfaz Kurumunun yerini bulma konusunda aksiliklerle karşılaştığı yönündeki beyanına itibar edilerek, 22 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi ve itirazının kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun'a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 28.02.2024 tarihli ve 2024/225 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.06.2024 tarihinde karar verildi.