Logo

1. Ceza Dairesi2024/366 E. 2024/4894 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın, eşi olan mağduru kasten yaralama suçundan mahkumiyetine yönelik hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın mağduru kasten yaraladığının sabit olması, yargılama sürecinin usul ve yasaya uygun yapılması, eyleme uyan suç vasfının doğru belirlenmesi ve ceza tayininde herhangi bir isabetsizlik bulunmaması gözetilerek yerel mahkeme hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2021/704 E., 2022/570 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İslahiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.03.2016 tarihli ve 2015/736 Esas, 2016/336 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 24.05.2021 tarihli ve 2021 /6936

Esas, 2021 /8804 Karar sayılı ilâmı ile sanığın mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. İslahiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.03.2022 tarihli ve 2021/704 Esas, 2022/570 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; suç işlemediğinden bahisle beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Sanık ile mağdurun resmi nikahlı eş oldukları, sanığın mağdur eşine kötü muamelesi nedeniyle mağdurun sanık hakkında tedbir kararı aldırmasına sinirlenen sanığın mağduru beden yoluyla hafif (1) derece kemik kırığı oluşturacak şekilde kasten yaraladığı anlaşılmıştır.

2.Mağdurun suç tarihi itibariyle sanığın resmi nikahlı eşi olması karşısında 5237 sayılı Kanunun 86 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca verilen temel cezadan aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

3.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, mağdurdan kaynaklanan ve haksız tahrik oluşturan bir eyleme rastlanmadığı anlaşıldığından, hükümde eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İslahiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.03.2022 tarihli ve 2021/704 Esas, 2022/570 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.07.2024 tarihinde karar verildi.