"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/868 E., 2024/117 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Ret, temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanık ...'ın yüzüne karşı verilen kararı yasal süresi geçtikten sonra temyiz ettiğinin anlaşılması nedeni ile sanık ...'ın temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği tespit edilmiştir.
Diğer temyiz istemleri yönünden;
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun'un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun'un
317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ankara Batı 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 16.10.2023 tarihli ve 2021/2206 Esas, 2023/7531 Karar sayılı bozma ilâmı üzerine verdiği, 05.03.2024 tarihli ve 2023/868 Esas, 2024/117 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37/1. maddesi delaletiyle 86/1, 87/3, 62 ve 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve sanık ... hakkında 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanıkların eylemlerinin yağma suçunu oluşturduğuna, üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine, takdiri indirim uygulanmasının kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suçun sanık tarafından işlendiğine dair mahkumiyete yeterli delil olmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanıkların yargılama konusu eylemi için 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 87/3. maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-(e) maddesi gereği 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67/2-(d) maddesi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanıklar hakkında verilen 17.12.2015 tarihli mahkumiyet kararı olduğu, zamanaşımını kesen son işlemin üzerinden inceleme konusu hüküm tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
A. Sanık ...'ın temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun'un 317. maddesi uyarınca, Tebliğname'ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Katılan vekilinin her iki sanık hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyizi ile sanık ... müdafinin temyiz istemi yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Batı 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.03.2024 tarihli ve 2023/868 Esas, 2024/117 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili ve sanık ... müdafinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı
Kanun’un 322/1-(1) maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesinin gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.10.2024 tarihinde karar verildi.