Logo

1. Ceza Dairesi2024/3957 E. 2024/6839 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunun değerlendirilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Kasten yaralama suçundan dolayı sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, suçun işlendiği tarihten itibaren 8 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gözetilerek bozulmuş ve kamu davasının düşmesine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/1124 E., 2024/103 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düşme

Daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310. maddesine göre bir hafta olduğu gözetilmeksizin, hüküm fıkrasında temyiz süresinin 15 gün olarak belirtilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı anlaşıldığından, temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiştir.

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun'un 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Niğde 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2016 tarihli kararının Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 12.12.2019 tarihli ve 2019/16060 Esas, 2019/22849 Karar sayılı kararı ile bozulması üzerine verilen Niğde 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.04.2022 tarihli ve 2020/19 Esas, 2022/379 Karar sayılı kararının, Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 12.09.2023 tarihli ve 2023/2473 Esas, 2023/5197 Karar sayılı ilâmı ile özetle; mağdurun olayın sıcaklığı ile alınan ilk beyanında, kendisine ateş eden kişinin sanık olduğunu beyan etmesi, mağdur hakkında düzenlenen adli muayene raporunda sağ ve sol bacaklarında saçma tanelerine bağlı yaralanmalar bulunduğunun belirtilmesi, tanık F.T..'nin ateş eden kişinin üzerinde sıfır kol yelek bulunduğunu belirtmesi, sanığın ise soruşturma aşamasındaki ifadesinde üzerinde sıfır kol mont bulunduğunu ifade etmesi karşısında, sanığın yargılama konusu suçtan mahkûmiyeti yerine, mağdurun sanığı suçtan kurtarmaya yönelik huzurda alınan beyanına üstünlük tanınarak yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Niğde 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.02.2024 tarihli ve 2023/1124 Esas, 2024/103 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; atılı suçu işlemediğine, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, 5237 sayılı Kanun’un 67/2-a maddesi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlem olan sanığın savunmasının alındığı 16.09.2015 tarihinden temyize konu karar tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gözetilerek açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenle Niğde 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.02.2024 tarihli ve 2023/1124 Esas, 2024/103 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-1 maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.10.2024 tarihinde karar verildi.