"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/258 E., 2023/414 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2015 tarihli ve 2014/204 Esas, 2015/221 Karar sayılı kararının bozulması üzerine kurulan İstanbul 38. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.10.2022 tarihli ve 2019/23 Esas, 2022/336 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 06.07.2023 tarihli ve 2023/3426 Esas, 2023/4781 Karar sayılı ilâmı ile sanığın eyleminin haksız tahrik altında kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğunun ve cezasında asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi nedenleriyle bozulmasına ve sanığın kazanılmış haklarının 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca korunmasına karar verilmiştir.
2. İstanbul 38. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.12.2023 tarihli ve 2023/258 Esas, 2023/414 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında şikayetçiye karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan,5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1 ve 58/6-7. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak sanığın kazanılmış hakkı gereğince 5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; sanığın kastının öldürmeye yönelik olmadığına, meşru savunma koşullarının oluştuğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının kanuni bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, taraflar arasındaki husumetin varlığı, sanığın hedef aldığı vücut bölgeleri, yaraların niteliği, kullanılan aletin elverişliliği ile kavganın çevredeki kişilerin müdahalesi ile sonlandığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu, somut olayda meşru savunma koşullarının oluşmadığı, sanık hakkında takdiri indirim uygulandığı, sanık hakkında hükmolunan netice ceza miktarının 6 yıl 3 ay hapis cezası olması karşısında bu cezanın, 5237 sayılı Kanun'un 50/1. maddesi gereği seçenek yaptırımlara çevrilmesine, 5237 sayılı Kanun'un 51/1. maddesi gereği ertelenmesine ve 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin kanunen mümkün olmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz nedenlerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında kurulan hükümde kazanılmış hak nedeniyle uygulama yapılırken, sanığın cezasının "5 yıl hapis cezası üzerinden infazına" karar verilmesi gerekirken sanığın "5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına" karar verilmesi ve uygulanan kanun maddesinin "1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi" yerine "5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi" olarak hatalı gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle İstanbul 38. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.12.2023 tarihli ve 2023/258 Esas, 2023/414 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hükmün kazanılmış hak uygulanmasına ilişkin fıkrasından "CMK'nın 307/5 maddesi gereğince sanığın 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin çıkarılıp yerine "5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın cezasının 5 yıl hapis cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.11.2024 tarihinde karar verildi.