"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/280 E., 2023/411 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 30.01.2007 tarihli ve 2007/3-9 Esas, 2007/18 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 232/6. maddesi ve 34/2. maddesi ile 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310. maddesine göre kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şekli kuşkuya yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesi gerektiği halde; 21.12.2023 tarihli celsede sanık müdafiinin yüzüne karşı tefhim olunan hükümde "tebliğinden itibaren" denilerek sanık müdafiinin temyiz süresinin başlangıcına ilişkin olarak yanıltıldığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin 01.02.2024 tarihli temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun'un 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun'un
260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine verilen Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.04.2021 tarihli ve 2019/145 Esas, 2021/183 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 26.02.2022 tarihli ve 2022/4709 Esas, 2022/5503 Karar sayılı ilâmı ile katılanın yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilmeyeceği hususu açıklığa kavuşturulmadan yetersiz rapor ile sanığın hukuki durumunun belirlenmesi nedeniyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
2. Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.12.2023 tarihli ve 2022/280 Esas, 2023/411 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 62/1 ve 53/1 maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; sanık atılı suçu işlemediğinden beraatine karar verilmesi gerektiğine, hapis cezasının ertelenmesine, adli para cezasına çevrilmesine, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin katılan beyanı, katılanın yaralanmasına ilişkin adli muayene raporu içerikleri ve tanık anlatımlarıyla saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının kanuni bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği halde sanığın denetim süresi içerisinde suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklandığı olayda, 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi ve Mahkemenin yerinde ve yeterli gerekçesine göre, 5237 sayılı Kanun'un 50. maddesinde düzenlenen adli para cezasına çevrilme ve 51. maddesinde düzenlenen cezanın ertelenmesi hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz nedenlerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.12.2023 tarihli ve 2022/280 Esas, 2023/411 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.10.2024 tarihinde karar verildi.