"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/430 E., 2023/409 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanıklar hakkında Yargıtay bozması üzerine verilen hükümlerin; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.12.2018 tarihli ve 2018/174 Esas, 2018/416 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında mağdura yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafiinin istinaf başvurularının İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 18.04.2019 tarihli ve 2019/703 Esas, 2019/947 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca "tekerürrüre esas alınan hükmün değiştirilmesi suretiyle" düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
2.Hükümlerin sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 26.09.2022 tarihli ve 2022/1965 Esas, 2022/7275 Karar sayılı kararı ile "sanıklar arasında menfaat çatışması bulunduğu, tek avukatla temsil edilmelerinin usule aykırı olması" nedeniyle bozulmasına karar verilerek, dava dosyası 5271 sayılı Kanun'un 304/2-a maddesi uyarınca ilk derece mahkemesine gönderilmiştir.
3.İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.11.2023 tarihli ve 2022/430 Esas, 2023/409 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında mağdura yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan ayrı ayrı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 37/1, 81/1, 35, 53. maddeleri uyarınca 12 hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına, sanıklar hakkında aleyhe istinaf başvurusu bulunmadığından sonuç cezaların 9 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine" karar verilerek, 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri özetle; mahkumiyetlerin hatalı olduğuna, eksik incelemeye, öldürme kasıtları bulunmadığına, ceza miktarına, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eksik inceleme bulunmadığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiği, hedef alınan vücut bölgesi, yaralanmanın yeri ve niteliği, elverişli vasıta dikkate alındığında eylemin kasten öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesinde isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde düzeltme nedeni dışında hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.04.2018 tarihli ve 2017/853 Esas, 2018/135 Karar sayılı ilâmı ve 09.02.2016 tarihli ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilâmı da gözetildiğinde aleyhe istinaf olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun'un 283. maddesi uyarınca sanıklar lehine kazanılmış hak oluştuğu görülmekle, son hükümlerde verilen hapis cezalarının kazanılmış hak teşkil eden cezalar üzerinden infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak teşkil eden hapis cezalarının netice ceza şeklinde hükmedilmesi ve kazanılmış hakka ilişkin kanun maddesinin kararda gösterilmemesi hukuka aykırı bulunmuş ise de, söz konusu hukuka aykırılıklar Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde yer alan (2) numaralı paragrafta açıklanan "kazanılmış hakta hatalı uygulama ve uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi" nedeniyle sanıklar müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.11.2023 tarihli ve 2022/430 Esas, 2023/409 Karar sayılı kararının 527 1 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden
yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi gereği her iki sanığa ait hüküm fıkralarından kazanılmış hak uygulanmasına ilişkin 6 numaralı bentlerin hükümlerden çıkartılmasına, yerine "sanık aleyhine istinaf başvurusu olmadığından 5271 sayılı Kanun'un 283/1. maddesi gereği cezanın 9 yıl hapis cezası üzerinden infazına" ibarelerinin her iki hükme eklenmesi suretiyle Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.04.2025 tarihinde karar verildi.