Logo

1. Ceza Dairesi2024/4529 E. 2024/7473 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kasten yaralama suçundan beraat kararı verilen sanıklar hakkında, katılan vekilinin istinaf başvurusunun reddine ilişkin ek kararın temyiz edilebilirliği.

Gerekçe ve Sonuç: Kasten yaralama suçunun on yıl veya daha az hapis cezasını gerektirdiği ve ilk derece mahkemesince verilen beraat kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilemeyeceği gözetilerek katılan vekilinin temyiz isteminin reddine ve ek kararın onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

EK KARAR SAYISI : 2021/1364 E., 2023/458 K.

SUÇ : Kasten yaralama

KARAR : Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddi kararı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen 04.01.2024 tarihli ve 2021/1364 Esas, 2023/458 Karar Karar sayılı ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296/2. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

Sanıkların üzerine atılı suçun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e, 87/3. maddelerinde düzenlenen kasten yaralama suçu olması, İlk Derece Mahkemesince sanıklara atılı suçtan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine karar verilmesi ve kararın katılan vekili ve sanıklar müdafii tarafından istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesince katılan vekilinin ve sanıklar müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca vekalet ücreti yönünden düzeltilerek esastan reddine karar verilmesi karşısında; 5271 sayılı Kanun’un 286/2-g maddesinde yer verilen; “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak (…) istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesinde belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296/1. maddesinin ilgili bölümünde yer alan; “... temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 04.01.2024 tarihli ve 2021/1364 Esas, 2023/458 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Mersin 15. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.11.2024 tarihinde karar verildi.