"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/446 E., 2022/686 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükümlerin onanması
Katılanlar vekilinin temyiz istemi yönünden; hükmün 11.03.2022 tarihinde katılanlar ve vekilinin yüzüne karşı verildiği, katılanlar vekili tarafından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 291/1. maddesinde belirlenen yasal süre içerisinde 16.03.2022 tarihli temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile süre tutum talebinde bulunulduğu, ancak gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 5271 sayılı Kanun'un 295. maddesi uyarınca 7 gün içinde temyiz sebeplerini içeren temyiz dilekçesinin sunulması gerektiği, aksi takdîrde aynı Kanun'un 298/1. uyarınca temyiz sebeplerini içermeyen temyiz dilekçesi nedeniyle temyiz isteminin reddine karar verileceğine ilişkin ihtarın bulunduğu 22.05.2024 tarihinde tebliğ edilen tebligata rağmen temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesinin sunulmadığı anlaşılmıştır.
Sanığın temyiz istemi yönünden; İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Kanun'un 286/1 ve 286/2-b maddeleri uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi
gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.12.2020 tarihli ve 2019/161 Esas, 2020/1434 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a. Katılan ...'e karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Katılan ...'e karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-a, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 11.03.2022 tarihli ve 2021/446 Esas, 2022/686 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılanlar vekilinin ve sanığın istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/1. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararlarının kaldırılması ile sanığın;
a. Katılan ...'e karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Katılan ...'e karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-a, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; lehe olan yasa hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükümlere esas alınan adli raporların yeterli olduğu, sanığın eylemlerine uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçeleri gösterilerek belirlendiği, katılanlardan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmaması karşısında sanık lehine 5237 sayılı Kanun'un 29/1. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, hükmedilen ceza miktarları itibarıyla yasal koşulları oluşmadığından sanık lehine 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un 50 ve 51. maddelerinin uygulanamayacağı ve sanık hakkında uygulanabilecek başkaca lehe hükmün bulunmadığı anlaşıldığından, anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Katılanlar Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; katılanlar vekili tarafından 11.03.2022 tarihinde tefhim edilen karara karşı, 5271 sayılı Kanun'un 291/1. maddesinde belirlenen yasal süre içerisinde 16.03.2022 tarihli temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile süre tutum talebinde bulunulduğu, ancak gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 5271 sayılı Kanun'un 295. maddesi uyarınca 7 gün içinde temyiz sebeplerini içeren temyiz dilekçesinin sunulması gerektiği, aksi takdîrde aynı Kanun'un 298/1. uyarınca temyiz sebeplerini içermeyen temyiz dilekçesi nedeniyle temyiz isteminin reddine karar verileceğine ilişkin ihtarın bulunduğu 22.05.2024 tarihinde tebliğ edilen tebligata rağmen temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesinin sunulmadığı anlaşılmakla, katılanlar vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanığın Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 11.03.2022 tarihli ve 2021/446 Esas, 2022/686 Karar sayılı kararında sanıkça öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.12.2024 tarihinde karar verildi.