"İçtihat Metni"
K A N U N Y A R A R I N AB O Z M A
MAHKEMESİ :İnfaz Hakimliği
SAYISI : 2018/882 (E), 2018/1232 (K)
İNCELEME KONUSU KARAR: Disiplin Cezasının Onaylanmasına
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay
Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Nitelikli hırsızlık suçundan Sakarya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.04.2017 tarihli ve 2016/741 Esas, 2017/290 Karar sayılı kararı ile 4 yıl 2 ay hapis cezasına hükümlü ...'ın, cezasını .../Açık Ceza İnfaz Kurumunda infaz etmekteyken, firar etmek eylemi nedeniyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 44/3-ı maddesi gereğince 11 gün hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığının 14.03.2018 tarihli 2018/239 sayılı kararının şikayet edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, disiplin cezasının infazı amacıyla onaylanması talebinin kabulüne ilişkin Bolu İnfaz Hâkimliğinin 27.04.2018 tarihli ve 2018/882 Esas, 2018/1232 Karar sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 14.05.2024 tarihli ve 94660652-105-14-1204-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 28.05.2024 tarihli ve 2024/56975 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 28.05.2024 tarihli ve 2024/56975 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Bolu İnfaz Hâkimliğinin 27.04.2018 tarihli kararının itiraz edilmeksizin 15.05.2018 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanık tarafından sunulan ve bahse konu firar eylemi nedeniyle özel izinden yararlanamadığına, bu konudaki mağduriyetinin giderilmesine dair 18.02.2018 tarihli ancak 18.12.2020 havale tarihli dilekçesinin anılan karara karşı itiraz mahiyetinde olduğundan bahisle itirazın reddine ilişkin Bolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.03.2020 tarihli ve 2020/273 değişik iş sayılı kararının Bolu İnfaz Hâkimliğinin 27.04.2018 tarihli kararı bakımından hukuki değerden yoksun olduğu ve hükümlünün ceza infaz kurumunda infaz etmekte olduğu bir cezasının bulunması halinde anılan dilekçenin mahallinde değerlendirilmesi gerektiği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, hükümlünün 02.03.2018 tarihinde dört günlük özel izinden yararlanmasına rağmen 06.03.2018 tarihinde kuruma geri dönmemek suretiyle firar eylemini gerçekleştirdiğinden bahisle disiplin cezası verilmiş ise de, hükümlünün 07.03.2018 tarihinde Sakarya ilinde emniyet müdürlüğünde nezarete alındığını belirtmesi karşısında, Sakarya ilinde emniyet görevlileri tarafından, teslim olması için bekleme süresi olan 48 saatlik süre geçmeden 07.03.2018 tarihinde nezarete alınıp alınmadığı hususu araştırılmaksızın, 48 saatlik bekleme süresi de dolduğundan 08.03.2018 tarihi itibarıyla firar ettiğinin kabul edilerek verilen disiplin cezasının onaylanmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. Kesinleşmiş hücreye koyma disiplin cezasının infazına başlayabilmek için infaz hakiminin onayının alınması aşamasında kesinleşmiş disiplin cezasının esasına ilişkin olarak tarafların itiraz etme, İnfaz Hakimliğinin ve itiraz merciinin de kesinleşmiş disiplin cezası kararıyla ilgili olarak esastan inceleme yaparak, doğrudan kaldırma yetkisinin bulunmadığı, inceleme yetkisinin disiplin cezası verildiği sırada değerlendirme konusu yapılmayan ancak cezanın infazı aşamasında değerlendirmeye alınmasında zorunluluk bulunan hükümlünün sağlık durumu, infaza geçilmesi için gerekli hukuki ve fiili koşulların uygun olup olmadığı gibi hususlarla sınırlı olduğu, ancak bu incelemeleri yaptığı sırada kesinleşen disiplin cezasının usul ve yasaya aykırı olduğu ve bu nedenle infazının yapılmaması gerektiğinin anlaşılması durumunda, bu aşamada disiplin cezasının infazına başlanmasına yer olmadığına ve disiplin
cezasının kaldırılması için idari işlemlerin başlatılması amacıyla yetkili ve görevli idari birimlere bildirimde bulunmasına karar verilmesi gerekmektedir.
3. Somut olayda, 02.03.2018 tarihinde dört günlük özel izne gönderilen hükümlünün izin bitim tarihinde ceza infaz kurumuna geri dönmediği gerekçesiyle hakkında firar eyleminden dolayı disiplin soruşturması başlatıldığı ve soruşturma sonunda hücre disiplin cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, hükümlünün teslim olması için bekleme süresi olan 48 saatlik süre geçmeden 07.03.2018 tarihinde Sakarya ilinde emniyet müdürlüğünde nezarete alındığını belirtmesi karşısında, nezarete alınıp alınmadığı, alındı ise hangi tarihte alındığı ve nezarete alınma sonrası ne gibi işlem yapıldığı araştırılmaksızın 08.03.2018 tarihi itibariyle firar ettiği kabul edilerek eksik inceleme sonucu verilen disiplin cezasının usul ve yasaya aykırı olduğu anlaşılmakla, bu aşamada disiplin cezasının infazına başlanmasına yer olmadığına ve disiplin cezasının kaldırılması için idari işlemlerin başlatılması amacıyla yetkili ve görevli idari birimlere bildirimde bulunmasına karar verilmesi gerekirken disiplin cezasının onaylanmasına ilişkin İnfaz Hakimliğince verilen karar Kanun'a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Bolu İnfaz Hâkimliğince verilen 27.04.2018 tarihli ve 2018/882 Esas, 2018/1232 Karar sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.09.2024 tarihinde karar verildi.