"İçtihat Metni"
K A N U N Y A R A R I N A
MAHKEMESİ:İnfaz Hakimliği
SAYISI: 2023/5598 (E), 2023/6767 (K)
Kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.07.2014 tarihli ve 2014/427 değişik iş sayılı içtima kararı ile 21 yıl 12 ay hapis cezasına hükümlü ...'ın, iş bu cezasının Beşikdüzü Açık Ceza İnfaz Kurumunda infazı sırasında, 23.12.2021 tarihinde Covid-19 hastalık iznine ayrılmasının ardından, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A, 7242 sayılı Kanun ile eklenen geçici 6. madde ve 7456 sayılı Kanun ile eklenen geçici 10/2. maddesi gereğince cezasının koşullu salıverme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Trabzon İnfaz Hakimliğinin 25.07.2023 tarihli ve 2023/4592 Esas, 2023/4559 Karar sayılı kararını müteakip, hükümlünün yasal süre içerisinde geçerli bir mazereti olmaksızın Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurmadığından bahisle anılan kararın kaldırılmasına, koşullu salıverme tarihine kadar olan kısmının infazı için açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine dair Trabzon İnfaz Hâkimliğinin 08.11.2023 tarihli ve 2023/5598 Esas, 2023/6767 Karar sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 18.09.2024 tarihli ve 94660652-105-61-8049-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.10.2024 tarihli ve 2024/97793 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.10.2024 tarihli ve 2024/97793 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"İnfaz dosyası kapsamına göre;
Adı geçen hükümlünün kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından içtima kararı ile verilen 21 yıl 12 ay hapis cezasının infazı kapsamında Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.12.2023 tarihli ve 2012/1-396 sayılı müddetnameye göre koşullu salıverilme tarihinin 28.12.2024, bihakkın tahliye tarihinin 26.06.2032 olarak belirlendiği,
Beşikdüzü Açık Ceza İnfaz Kurumunda infazı devam ederken 23.12.2021 tarihinde Covid-19 hastalık iznine çıkarılan hükümlü hakkında gıyabında Trabzon İnfaz Hakimliğinin 25.07.2023 tarihli kararı ile cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ikametinin bulunduğu yer veya SMS/Sorgulama ekranında belirtilen yer Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne 5 gün içerisinde başvurulması, müracaat etmemesi halinde ise açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verileceğinin ihtarına karar verildiği ve anılan kararın PTT kayıtlarına göre hükümlüye bizzat 04.08.2023 tarihinde tebliğ edildiği ve hükümlünün cep telefonu numarasına "Sayın ... hakkınızda infaz hakimliği tarafından denetimli serbestlik kararı verilmiş olup ceza infaz kurumuna dönmeyerek 5 gün içerisinde, kimliğinizi ispata yarayan bir belge ile Trabzon Denetimli Serbestlik Müdürlüğü müracaat etmeniz gerekmektedir." şeklinde SMS gönderildiği,
Trabzon Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce, hükümlünün 5 günlük süre içeresinde Müdürlüğe müracaat etmediği ve 2 günlük bekleme süresi içerisinde başvuruda bulunmadığından bahisle ihbarda bulunulması üzerine, Trabzon İnfaz Hâkimliğinin 08.11.2023 tarihli kararı ile hükümlünün açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verildiği anlaşılmış ise de,
İnfaz dosyası incelendiğinde, hükümlünün Akçaabat Sulh Ceza Hâkimliğinin 17.07.2023 tarihli ve 2023/39 değişik iş sayılı kararı ile konutunu terk etmemek suretiyle adli kontrol altına alınmasına karar verildiği, hükümlünün adli kontrol kararının 10.10.2023 tarihinde kaldırıldığı, hükümlünün Trabzon Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne 31.07.2022 (2023) tarihli yazısı ile denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmak üzere konutunu terk ettiğine dair mazeret dilekçesini sunduğu ve Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının 2023/25664 soruşturma sayılı dosyasında ifadesine başvurulan tanık Cengiz Kılıç'ın beyanında, Trabzon Denetimli Serbestlik Müdürlüğünde memur olarak görev yaptığını, hükümlünün 31.07.2023 tarihinde kendisinin yanına geldiğini, kendisine gelen SMS üzerine denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurduğunu ve evi terk ettiğini söylemesi üzerine ilgili yere yönlendirdiğini belirtmesi karşısında, hükümlünün yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.
3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
(2) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan ve ilgili mevzuat uyarınca cezalarının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına beş yıl ve daha az süre kalan hükümlülerin talebi aranmaksızın, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına infaz hakimi tarafından karar verilebilir.
(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Hükümlünün, kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından aldığı 21 yıl 12 ay hapis cezasının infazı kapsamında Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.12.2023 tarihli ve 2012/1-396 sayılı müddetnameye göre, şartla tahliye tarihinin 28.12.2024, bihakkın tahliye tarihinin 26.06.2032 olarak belirlendiği anlaşılmaktadır.
5. Hükümlünün, Açık Ceza İnfaz Kurumunda infazı devam ederken 23.12.2021 tarihinde Covid-19 iznine ayrıldığı ve izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 25.07.2023 tarihli kararı ile kalan cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verildiği, hükümlünün yokluğunda verilen kararın 04.08.2023 tarihinde bizzat hükümlüye tebliğ edildiği gibi hükümlünün cep telefonuna da, "Sayın ... hakkınızda infaz hakimliği tarafından denetimli serbestlik kararı verilmiş olup ceza infaz kurumuna dönmeyerek 5 gün içerisinde, kimliğinizi ispata yarayan bir belge ile Trabzon Denetimli Serbestlik Müdürlüğü müracaat etmeniz gerekmektedir." şeklinde SMS gönderildiği, hükümlünün, hakkında denetimli serbestlik kararı verildiğini öğrenmesi üzerine 31.07.2023 tarihinde telefonuna gelen mesajda bildirilen Trabzon Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne müracaat ettiği, orada bulunan görevli memur ile görüştüğü ve onun yönlendirmesi doğrultusunda hareket ettiği, hükümlünün müracaat ettiği tarihte hakkında Akçaabat Sulh Ceza Hâkimliğinin 17.07.2023 tarihli ve 2023/39 değişik iş sayılı kararı ile konutunu terk etmemek suretiyle adli kontrol altına alınmasına dair kararın olduğu ve hakkındaki adli kontrol kararının 10.10.2023 tarihinde kaldırıldığı anlaşılmakla, hükümlünün geçerli bir mazereti olmaksızın yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilemeyeceği gözetilmeksizin verilen karar Kanun'a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Trabzon İnfaz Hâkimliğince verilen 08.11.2023 tarihli ve 2023/5598 Esas, 2023/6767 Karar sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,10.01.2025 tarihinde karar verildi.