"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/264 E., 2023/1315 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kahramanmaraş 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.11.2021 tarihli ve 2019/261 Esas, 2021/347 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29/1, 53/1. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2022/264 Esas, 2023/1315 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca 5237 sayılı Kanun'un 35. maddesi uygulamasında eksik ceza tayini nedeniyle eleştirerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle; katılan vekilinin aleyhe istinaf talebi bulunduğundan eleştirinin usul ve yasaya aykırı olduğuna, teşebbüs nedeniyle eksik ceza tayin edildiğine ilişkindir.
2. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; ceza miktarına, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
3. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, suç vasfının kasten yaralama olduğuna, meşru savunma ve sınırının aşılması koşullarının oluştuğuna, lehe hükümlerin uygulanması ve beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçta kullanılan aletin elverişliliği, hedef alınan vücut bölgesi, isabet yeri ve katılanda meydana gelen yaralanmanın ağırlığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğu, suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı, saldırı ile savunma arasında orantı bulunmadığından meşru savunma ve sınırının aşılması koşullarının oluşmadığı, ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığı tespit edilemediğinden asgari oranda haksız tahrik indiriminin uygulanmasının doğru olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, yasal koşulları oluşmadığından diğer lehe hükümlerin uygulanmadığı, katılan vekilinin yüzüne karşı tefhim olunan karara karşı yasal süresinden sonra istinaf cevap dilekçesi başlığı ile dilekçe verdiği, aleyhe istinaf bulunmadığından Bölge Adliye Mahkemesi tarafından teşebbüs nedeniyle eksik ceza tayin edilmesine ilişkin yapılan eleştirinin isabetli olduğu anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2022/264 Esas, 2023/1315 Karar sayılı kararında Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Kahramanmaraş 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.02.2025 tarihinde karar verildi.