Logo

1. Ceza Dairesi2024/655 E. 2024/8785 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında verilen neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Kasten yaralama suçunda temel cezanın belirlenmesinde meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi ile 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de dikkate alınarak makul ve azami düzey arasında bir ceza belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek azami düzeyde ceza tayin edildiğinden, hüküm bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/2087 E., 2023/2430 K.

SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama

HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi ret, kısmi temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında mağdur ...'e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2.a maddesinde yer verilen; “… ilk derece mahkemelerinden verilen 5 yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı tespit edilmiştir.

Katılan vekillerinin 03.10.2020 tarihli dilekçeleri ile kararı suç vasfı yönünden temyiz ettikleri, sanık müdafiinin de kararı usulüne uygun temyiz ettiği anlaşıldığından temyiz istemlerinin reddini isteyen tebliğname düşüncesine iştirak edilmeyerek inceleme yapılmıştır.

Sanık hakkında katılan ...'a yönelik İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1.

maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2023 tarihli ve 2022/689 Esas, 2023/754 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılan ...'ı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3.e, 87/1.a ve 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 19.09.2023 tarihli ve 2023/2087 Esas, 2023/2430 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1.a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Sanığın temyiz istemi özetle; haksız tahrike ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

2. Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle; kararın usul ve esasa aykırı olduğuna ilişkindir.

3. Katılan vekillerinin temyiz istemleri özetle; eylemin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanığın eyleminin silahla neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunu oluşturduğuna dair takdir ve değerlendirmede isabetsizlik görülmediği, dosyada eksik inceleme bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yasal yerinde gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla sanık, sanık müdafii ve katılan vekillerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde bozma nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Dosya içerisinde bulunan 25.05.2022 tarihli Adli Tıp Kurumu raporuna göre katılanın tek isabet ile yaralanmasının hayati tehlike oluşturmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği, hayat fonksiyonlarını ağır (6.) derecede etkileyecek şekilde kemik kırığı oluşturduğu, duyu ve organlarından birinin işlevinin zayıflamasına neden olduğu anlaşılan olayda, kasten yaralama suçu nedeniyle sanığın eylemine uyan ve temel cezayı düzenleyen 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı Kanun'un 86/1. maddesi uyarınca meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre aynı Kanun'un 61. maddesi ile 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de dikkate alınarak makul ve azami düzey arasında bir ceza belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek azami düzeyde 3 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

A. Sanık hakkında mağdur ...'e yönelik kasten yaralama eylemi yönünden;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2.a maddesinde yer verilen; “… ilk derece mahkemelerinden verilen 5 yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları"nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanık hakkında katılan ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu yönünden;

Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle sanık ve sanık müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 19.09.2023 tarihli ve 2023/2087 Esas, 2023/2430 Karar sayılı kararının temel cezanın belirlenmesi yönünden 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

23.12.2024 tarihinde karar verildi.