"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/923 E., 2024/743 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık hakkında hükmedilen ceza miktarı dikkate alındığında sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, 1412 sayılı Kanun'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.11.2010 tarihli ve 2009/583 Esas, 2010/560 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 13.02.2013 tarihli ve 2011/42618 Esas, 2013/5534 Karar sayılı ilâmı ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiği nedeniyle bozulması üzerine sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, ihbar üzerine Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.11.2022 tarihli ve 2022/1323 Esas, 2022/1664 Karar sayılı kararı ile kurulan hükmün sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısı (aleyhe) tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.10.2023 tarihli ve 2023/3400 Esas, 2023/5924 Karar sayılı ilâmı ile nitelikli hal değerlendirmesi yönünden bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi gereği sanığın kazanılmış hakkının korunmasına karar verilmiştir.
2. Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.05.2024 tarihli ve 2023/923 Esas, 2024/743 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1-3-e, 87/3, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, ancak kazanılmış hakkı gereği 1 yıl 1 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; suçun sübut bulmadığından beraat kararı verilmesi, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması ve zamanaşımı sebebiyle düşme kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, mağdurdan sanığa yönelen haksız bir söz veya davranış bulunmadığından haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik bulunmadığı, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesi ve ihbar edilen suç tarihi arasında duran süre dikkate alındığında zamanaşımı süresinin dolmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.11.2010 tarihli ve 2009/583 Esas, 2010/560 Karar sayılı kararının yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edildiği gözetilerek sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının kazanılmış hak nedeniyle, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca “ 1 yıl 1 ay üzerinden infaz edilmesine” karar verilmesi gerekirken kurulan hükümde kazanılmış hak kanun maddesi gösterilmeksizin “ aleyhe bozma yasağı gereği sanığın neticeten 1 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuşsa da bu aykırılığın Yargıtay tarafından giderilmesi mümkün görülmüştür.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.05.2024 tarihli ve 2023/923 Esas, 2024/743 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm maddesinde kazanılmış hak uygulamasına ilişkin paragraf çıkartılarak yerine “Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.11.2010 tarihli ve 2009/583 Esas, 2010/560 Karar sayılı kararının yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edildiği gözetilerek, 1412 sayılı Kanun’un 326/ son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle cezasının 1 yıl 1 ay hapis cezası üzerinden infaz edilmesine ” fıkrasının suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.03.2025 tarihinde karar verildi.