Logo

1. Ceza Dairesi2025/1211 E. 2025/3126 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Bölge Adliye Mahkemesi'nin ilk derece mahkemesinin verdiği beş yıldan az hapis cezasını artırmadığı bir davada, sanık müdafiinin yaptığı temyiz başvurusunun reddine ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazının incelenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Bölge Adliye Mahkemesi'nin ilk derece mahkemesinin verdiği beş yıldan az hapis cezasını artırmaması nedeniyle hükmün kesin olması ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-b ve 298/1. maddeleri gözetilerek, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazı kabul edilmiş ve sanık müdafiinin temyiz istemi reddedilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/2294 E., 2023/1861 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Yargıtay 1.Ceza Dairesinin, 08.01.2025 tarihli ve 2024/1007 Esas, 2025/148 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 14.02.2025 tarihli ve 2023/106366 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 308/1. maddesi gereği itiraz konusunda inceleme yapılmak üzere dava dosyası Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İTİRAZ SEBEPLERİ

Sanık hakkında kurulan hükümde ilk derece mahkemesince verilen ceza miktarının istinaf merciince arttırılmadığı, bu nedenle hükmün 5271 sayılı Kanun'un 286/2-b maddesi gereğince kesin olduğu, temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi gereği reddine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

II. GEREKÇE

Sanık hakkında, Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.11.2018 tarihli ve 2017/268 Esas, 2018/278 Karar sayılı kararı ile kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 87/3, 62, 51. maddeleri uyarınca kurulan “1 yıl 1 ay 10 gün” hapis cezası ile mahkûmiyete ilişkin hükmün, Bölge Adliye Mahkemesince kaldırılarak 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca "1 yıl 1 ay 10 gün" hapis cezası verildiği, erteleme hükümlerinin uygulanmadığı, bu hükme yönelik temyizin niteliği karşısında, hükmün kesin olması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.

III. KARAR

1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,

2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 1.Ceza Dairesinin, 08.01.2025 tarihli ve 2024/1007 Esas, 2025/148 Karar sayılı onama ilâmının KALDIRILMASINA,

5271 sayılı Kanun'un 286/2-b maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, itirazname'ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

21.04.2025 tarihinde karar verildi.