Logo

1. Ceza Dairesi2025/1755 E. 2025/3329 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında aynı suçtan hem hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına hem de mahkûmiyet kararı verilmesi nedeniyle oluşan mükerrer ceza durumu.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık hakkında aynı eylemden dolayı hem hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına hem de mahkûmiyet kararı verilerek mükerrer ceza tayin edilmesinin hukuka aykırı olması gözetilerek yerel mahkeme kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2019/869 E., 2022/664 K.

SUÇ : Kasten yaralama

İNCELEME KONUSU

KARAR : Mahkûmiyet

KANUN YARARINA BOZMA

YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2022 tarihli ve 2019/869 Esas, 2022/664 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında Ilgar Yiğit'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 29, 62, 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 272/2-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 20.10.2022 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309/1. maddesi uyarınca, 12.02.2025 tarihli ve 2024/1772 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.03.2025 tarihli ve KYB-2025/24852 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.03.2025 tarihli ve KYB-2025/24852 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

"Dosya kapsamına göre, sanığın inceleme dışı diğer sanıklar ... ve ... ile birlikte müşteki Ilgar'ı basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladığı olaya ilişkin açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Mahkemesince sanığın iştirak halinde yüklenen suçu işlediği kabulü ve gerekçesiyle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; hükmün (1) numaralı bendinde sanığın mahkumiyetine, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği gözetilmeden, hükmün (8) numaralı bendinde sanığın katılan ...'a karşı işlemiş olduğu kasten yaralama suçundan 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına şeklinde yazılmak suretiyle mahkumiyetine karar verilerek, mükerrer ceza tayininde isabet görülmemiştir."

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

1. İncelenen dava dosyasının değerlendirilmesinde; Amasya Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, 05.11.2019 tarihli ve 2018/3717 Soruşturma, 2019/2158 Esas, 2019/1527 İddianame numaralı evrakı ile hükümlü ... ile inceleme dışı diğer sanıklar ... ve ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan kamu davası açılması üzerine Mahkemece hükümlü ... hakkında anılan katılanı kasten yaralama suçundan hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra (8) numaralı bendinde bu defa mahkûmiyet kararı verilmesi suretiyle hükümlünün anılan eylemden mükerrer şekilde cezalandırılması, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

2. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik itirazın merci Amasya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.12.2022 tarihli ve 2022/982 Değişik İş sayılı kararı ile kaldırılmasına karar verilmesi üzerine buna ilişkin yargılamanın Mahkemenin 2023/26 Esas sayılı sırasına kayden devam ettiği, iş bu inceleme konusu hüküm yönünden kanun yararına bozma üzerine verilecek kararın beklendiği belirlenmekle, kanun yararına bozma talebine konu hukuka aykırılık yönünden mahallinde Mahkemece değerlendirme yapılması mümkün görülmüştür.

III. KARAR

1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Hükümlü hakkında katılan ...'e yönelik hüküm fıkrasının (8) numaralı bendi ile kasten yaralama suçundan verilen Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2022 tarihli ve 2019/869 Esas, 2022/664 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.04.2025 tarihinde karar verildi.