Logo

1. Ceza Dairesi2025/736 E. 2025/2951 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunun değerlendirilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık müdafiinin mahkumiyetin hatalı olduğu ve haksız tahrik oranına ilişkin temyiz sebeplerinin, dosya kapsamındaki deliller ve yargılama süreci gözetilerek reddedilmesine ve yerel mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/124 E., 2024/470 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında Yargıtay bozması üzerine verilen hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.Espiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.10.2015 tarihli ve 2014/1009 Esas, 2015/511 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısı (lehe) tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1.Ceza Dairesinin 15.02.2021 tarihli ve 2021/742 Esas, 2021/1279 Karar sayılı kararı ile özetle "sanık hakkında hayati tehlikeye neden olacak şekilde kasten yaralama suçundan verilen cezanın kemik kırığı nedeniyle arttırılmasının hatalı olduğu" gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

2.Espiye 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 14.11.2024 tarihli ve 2023/124 Esas, 2024/470 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebebi; mahkumiyetin hatalı olduğuna, haksız tahrikin oranına ilişkindir.

III.GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik inceleme bulunmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği gerekçesi ile uygulanan haksız tahrik hükümlerinde belirlenen indirim oranında isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde ve sair yönlere ilişkin yapılan incelemede hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Espiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.11.2024 tarihli ve 2023/124 Esas, 2024/470 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.04.2025 tarihinde karar verildi.