Logo

1. Ceza Dairesi2025/745 E. 2025/3035 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık müdafii, sanığın kasten yaralama suçunu işlemediği, delillerin hatalı değerlendirildiği, cezanın fazla olduğu, zamanaşımının gerçekleştiği ve beraat kararı verilmesi gerektiği iddiasıyla yerel mahkeme kararını temyiz etmiştir.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin, usul ve yasaya uygun hareket ettiği, delilleri doğru değerlendirdiği, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olduğu, cezanın yasal ve orantılı olduğu, zamanaşımının gerçekleşmediği gözetilerek yerel mahkeme kararı onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/790 E., 2024/238 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 11.11.2020 tarihli ve 2020/12043 Esas, 2020/16122 Karar sayılı bozma kararı üzerine sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün Cumhuriyet savcısı tarafından aleyhe temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.09.2023 tarihli ve 2022/10412 Esas, 2023/5317 Karar sayılı kararıyla özetle; eksik inceleme ve sanığın eylemini eşine karşı silahtan sayılan sandalye ile gerçekleştirmiş olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86/3-e maddesinin uygulanması ve temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.04.2024 tarihli ve 2023/790 Esas, 2024/238 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-a-e, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, delillerin hatalı değerlendirildiğine, fazla ceza tayin edildiğine, zamanaşımının gerçekleştiğine, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek sanığın eylemiyle orantılı şekilde belirlendiği, belirlenen suç vasfına ilişkin olarak kanunda öngörülen dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmediği, mevcut delillerle mahkumiyet hükmü kurulmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.04.2024 tarihli ve 2023/790 Esas, 2024/238 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.04.2025 tarihinde karar verildi.