"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL-ECRİMİSİL
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince verilen 01.06.2020 gün ve 1178-465sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali-tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, iddiaların kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince; temlikin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunun kanıtlandığı, iptal-tescil isteminin kabul edilmesi gerektiği, ecrimisil istemi yönünden ise davacının payına karşılık kullanabileceği yer olduğu, ecrimisil istenemeyeceği gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kabulüne, 6100 sayılı HMK’nin 353/1.b.2 maddesi gereğince hükmün kaldırılmasına, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile pay oranında iptal-tescil isteminin kabulüne, ecrimisil isteminin reddine karar verilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK.'nın 362.maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2020 yılı itibarıyla HMK.'nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 72.070,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı davalarda davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmadığından, dava değeri davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değerdir.
Somut olayda, mirasbırakan tarafından davalıya devredilen 2134 ada 3 parsel sayılı taşınmazdaki 169/388 payın dava tarihi itibariyle keşfen saptanan değeri 438.500,00 TL olup, davacının 1/7 miras payı karşılığına isabet eden 62.642,85 TL 2020 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davalı vekilinin temyiz dilekçelerinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, 02/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.