"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 2. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TESCİL
Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinden verilen 05/02/2021 gün ve 2020/1089 Esas, 2021/142 Karar sayılı karar davacı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 01/12/2021 Çarşamba günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekili Avukat ... ile temyiz edilen davalı Hazine vekili Avukat ... ve asli müdahil ... vekili Avukat ... geldiler. Davetiye tebliğine rağmen davalı ... gelmedi. Yokluğunda duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare dosya incelenerek gereği düşünüldü.
İlk derece mahkemesince, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından istinafı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; bölge adliye mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de “miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının verildiği 2020 yılı itibarıyla HMK’nin 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 72.070,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde dava değeri olarak 1.000,00 TL göstermiş, mahallinde 25.04.2018 tarihinde yapılan keşif neticesinde ziraat bilirkişisinin 14.05.2018 havale tarihli raporunda çekişmeli taşınmaz bölümünün değeri 5.310,60 TL olarak belirlenmiş ve bu miktar üzerinden 03.07.2018 tarihinde karara bağlanmıştır.
Keşfen saptanan ve davacı tarafça harcı ikmal edilen 5.310,60 TL’nin Bölge Adliye Mahkemesi kararı olan 2021 yılı itibariyle temyiz kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmakla işin esasına girilmemiştir.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacı vekilinin temyiz isteğinin değerden REDDİNE, 20.11.2021 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince gelen temyiz edilen vekili için 3.815,00 TL duruşma vekâlet ücretinin temyiz edenden alınmasına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 01/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.