"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : KAYSERİ BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE MAHKEMESİ : KAYSERİ 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince verilen 25.01.2022 tarih ve 2021/1162 Esas - 2022/120 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davanın reddine ilişkin İlk Derece Mahkemesine ait kararın davacılar vekili tarafından istinafı üzerine Kayseri Bölge Adliye Mahkemesince dava konusu taşınmazda mirasbırakanın hiç bir zaman tapu kayıt maliki olmadığı, davalıya mirasbırakan tarafından devredilen bir taşınmaz bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1. maddesi uyarınca esastan reddine ilişkin olarak verilen karar, süresi içerisinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırk bin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2022 yılı itibarıyla HMK'nin 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 107.090.00 TL olarak uygulanmaya başlanmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı davalarda davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunduğundan, dava değerinin davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değer olacağı kuşkusuzdur.
Somut olayda, davalı ...’e temlik edilen 736 ada 1 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki 36 no.lu bağımsız bölümün dava tarihi itibariyle keşfen saptanan değeri 400.000,00 TL olup, davacıların 1/4’er miras paylarına karşılık gelen 100.000,00 TL değerin 2022 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 107.090.00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacıların temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden tarafa geri verilmesine, 22/06/2022 tarihinde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.