Logo

1. Hukuk Dairesi2022/6350 E. 2023/169 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacıların, davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı ileri sürdükleri temyiz isteminin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar ile asli müdahillerin Bölge Adliye Mahkemesinin gönderme kararına ve ek kararına yönelik temyiz istemlerinin hukuken mümkün olup olmadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: HMK’nın 353/1-a maddesi uyarınca davanın yeniden görülmesi için verilen gönderme kararlarının kesin nitelikte olması ve HMK 362/1-g maddesi uyarınca temyiz edilememesi, HMK 366. maddesi uyarınca temyiz yolunda kıyasen uygulanan HMK 346. maddesi uyarınca temyiz istemini inceleme yetkisinin temyize konu kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi ilgili dairesine veya ilgili Yargıtay dairesine ait olması gözetilerek davacıların temyiz istemlerinin reddine ve asli müdahillerin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacıların temyiz istemi, davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı davacılarca ileri sürülen temyiz isteğinin Bölge Adliye Mahkemesince reddine ilişkin olarak verilen 20.05.2022 tarihli ek kararına; asli müdahillerin temyiz istemi ise, Bölge Adliye Mahkemesinin 15.03.2022 tarihli gönderme kararına ve 20.05.2022 tarihli ek kararına ilişkindir.

Hemen belirtilmelidir ki, davanın yeniden görülmesi için verilen gönderme kararları 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353. maddesinin 1-a bendi uyarınca kesin olduğundan, anılan kararlar 362. maddenin 1-g bendi uyarınca temyiz edilemez.

Öte yandan, aynı Kanun′un 366. maddesi yollamasıyla temyiz yolunda da kıyasen uygulanan 346. maddesi hükmü gözetildiğinde, temyiz istemini inceleme yetkisinin temyize konu kararı veren Bölge

Adliye Mahkemesi ilgili Dairesine veya 01.06.1990 tarihli ve 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İBK gereğince Yargıtayın ilgili Dairesine ait olduğu açıktır.

O halde, yukarıda değinilen Kanun hükümleri karşısında, davacıların temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek kararın onanması; asli müdahillerin, Bölge Adliye Mahkemesinin gönderme kararına ve ek kararına yönelik temyiz dilekçesinin de reddedilmesi gerekir.

KARAR

Açıklanan sebeple;

a) Davacıların temyiz itirazının reddiyle, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince verilen 20.05.2022 tarihli, 2022/834 - 2022/733 Esas ve Karar sayılı ek kararın ONANMASINA, alınması gereken 80.70 TL onama harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına;

b) Asli müdahillerin, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince verilen 15.03.2022 tarihli, 2022/993 - 2022/283 Esas ve Karar sayılı gönderme kararına ve 20.05.2022 tarihli, 2022/834 - 2022/733 Esas ve Karar sayılı ek kararına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, alınan peşin harcın yatırana iadesine;

Dosyanın İlk Derece Ankara Batı 4. Asliye Hukuk Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesine gönderilmesine;

12.01.2023 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.