"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1311 E., 2022/1496 K.
HÜKÜM/KARAR : Ret / Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/1161 E., 2022/248 K.
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dava, ehliyetsizlik, vekalet görevinin kötüye kullanılması ve muris muvazaası hukuki sebeplerine dayalı miras payı oranında bedel isteğine ilişkin olup, mirasbırakana teban 3. kişiye karşı açılan ehliyetsizlik ve vekalet görevinin kötüye kullanılması hukuki sebeplerine dayalı davalarda tapu iptali ve tescil talebinin aksine tazminat istemi bölünebilir nitelikte olduğundan her bir davacı kendi payı oranında talepte bulunabilir. Öte yandan, pay oranında açılan muris muvazaası hukuki nedenine dayalı davalarda davacılar ve davalılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunduğundan dava değerinin davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değer olacağı kuşkusuzdur.
Tazminat istemine konu edilen 28784 ada 1 sayılı parseldeki 9 no.lu bağımsız bölümün dava tarihindeki keşfen saptanan 280.000,00 TL değeri üzerinden her bir davacının 1/4 miras payına karşılık gelen 70.000,00 TL'nin 6100 sayılı Hukuk Muhakemleri Kanunu'nun (HMK) 362/1-a bendine göre 2022 yılı için belirlenen 107.090,00 TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı ve bu konuda 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği anlaşılmaktadır.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin değer yönünden REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde temyiz edenlere iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.09.2023 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.